Μάθημα : ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΕΣ ΑΞΙΕΣ & ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΙΑΤΡΙΚΗ

Είχα την χαρά να με προσκαλέσει ο παλαιός φοιτητής μου, απόφοιτος της Σχολής μας  και φίλος του μαθήματός μας, ιατρός Κωνσταντίνος Καραμπίνος, στις φετινές εξετάσεις του για την απόκτηση διπλώματος πιάνου. Εντυπωσιάστηκα από τον όγκο και την τεχνική και ερμηνευτική  δυσκολία του προγράμματoς που απέδωσε και συγχαίρω από καρδιάς τόσο τον ίδιο όσο και την Καθηγήτριά του Κα Καλλιόπη Μπαρδή.

Τα έργα που έπαιξε ο Κωνσταντίνος αφορούσαν την προκλασική (σονάτα Σκαρλάτι, 18^ος αιώνας), την κλασική ( 23η σονάτα και 3^ο κοντσέρτο για πιάνο του Μπετόβεν) και τη ρομαντική περίοδο (Σούμαν και Ραχμάνινοφ) της μουσικής.

ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΑ ΑΠΟ ΤΟ ΡΕΣΙΤΑΛ ΠΙΑΝΟΥ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΡΑΜΠΙΝΟΥ.mp4

Η Σονάτα σε σολ ελάσσονα, έργο K. 450 του Ντομένικο Σκαρλάτι, που χαρακτηρίζεται από τον υπότιτλο «Burlesca», είναι ένα ζωντανό και συναρπαστικό έργο, γνωστό για τα γρήγορα περάσματα, τη ζωηρή ρυθμική ορμή και την επιρροή της ιβηρικής λαϊκής μουσικής, η οποία συμβάλλει στις δραματικές και εκφραστικές αποχρώσεις του. Η σονάτα διαρκεί συνήθως περίπου τέσσερα λεπτά και είναι αξιοσημείωτη για τις αντιθέσεις της μεταξύ γρήγορης κίνησης και στιγμών εμμονικής έμφασης σε συγκεκριμένες αρμονικές περιοχές.

Η Σονάτα για πιάνο αρ. 23 σε φα ελάσσονα, έργο 57 του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν [η μετέπειτα ονομασθείσα «Απασιονάτα (Παθιασμένη)»] χαρακτηρίζεται από έντονες εναλλαγές διάθεσης, τυρβώδες δράμα, επαναστατική ένταση, ξαφνικά και τολμηρά άλματα σε εύρος και γραμμές αδιάκοπης κίνησης. Σε ανάλογο ύφος και η αυτοσχέδια καντέντσα του 1^ου μέρους του 3^ου Κοντσέρτου για πιάνο, έργου 37 του συνθέτη, κατά σημεία θυελλώδης και  καταλήγουσα σε μια σειρά από τρίλιες που ηρεμούν σε πιανίσιμο.

Οι «Πεταλούδες», έργο 2, του Ρόμπερτ Σούμαν  είναι μια σουίτα 12 κομματιών για πιάνο εμπνευσμένη από τη σκηνή του χορού μεταμφιεσμένων στο μυθιστόρημα «Η Αμήχανη Εποχή» του Jean Paul, που χαρακτηρίζεται από  ποικίλους χορούς, αντιθετικούς ρυθμούς και δυναμικές και μια κατακερματισμένη αλλά συνεκτική δομή που θυμίζει χορό μασκέ  ( βλ. και προηγούμενη ανάρτησή μας  https://tinyurl.com/2dt32aht ) με διαφορετικούς χαρακτήρες, όπως ο Ευσέβιος κι ο Φλορεστάν. Το έργο έχει ως στόχο να αποτυπώσει το πνεύμα του μυθιστορήματος (αντί να απεικονίσει άμεσα το κείμενο) αναπαριστώντας έναν μουσικό χορό με δυαδικότητα και ποικίλα ανάλογα συναισθήματα που υπογραμμίζουν την πολυπλοκότητα της ανθρώπινης φύσης.

Ο θρήνος του εναρκτήριου θέματος της 3^ης Μουσικής Στιγμής σε σι ελάσσονα, έργου 16 του Σεργκέι Ραχμάνινοφ μετατρέπεται σε ένα σαφές πένθιμο εμβατήριο, καθώς οι αριστερές οκτάβες γίνονται κανονικές.  Είναι μια εσωστρεφής  ονειροπόληση, ένα  μείγμα μεταξύ των ειδών «τραγουδιού χωρίς λόγια» και «πένθιμου εμβατηρίου»∙ πρόκειται για  την «πιο ρωσική» μουσική στιγμή της συλλογής του έργου 16, με τα ηχηρά της μπάσα και τη συμπαγή μελωδία, αμφότερα χαρακτηριστικά της ρωσικής μουσικής.

Για περισσότερα  βίντεο του Κωνσταντίνου, εγγραφείτε στο κανάλι του στο Υοu Tube @konstantinoskarampinos1655 .