Μάθημα : ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΕΣ ΑΞΙΕΣ & ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΙΑΤΡΙΚΗ

Χάρηκα ιδιαίτερα την παρέα σας στη σημερινή μας επίσκεψη στο Μουσείο «Μαρία Κάλλας». Μία καλλιτέχνης που άγγιξε το απόλυτο ιδεώδες στην Τέχνη θέτοντας τις επίπονες προσπάθειές της για την κατάκτηση και διατήρηση της φωνητικής δεξιοτεχνίας όχι στην υπηρεσία μιας μακρόχρονης «επαγγελματικής» σταδιοδρομίας αλλά στην υπηρεσία της φαντασίας και του ενστίκτου του καλλιτέχνη, της αυθόρμητης εμβάθυνσης στους ρόλους που ερμήνευε και της έκφρασης του πάθους της ανθρώπινης ψυχής μέσω της Τέχνης.

ΜΑΡΙΑ ΚΑΛΛΑΣ

Ιωάννα Λιν: Μαρία Κάλλας-Μια ματιά (2018)

Ακούμε τη Μαρία Κάλλας να ερμηνεύει την άρια της Α’ Πράξης της όπερας  του Φραντσέσκο Τσιλέα «Αντριάνα Λεκουβρέρ» του 1902,  δίνοντας τη δέουσα σημασία μαζί της και στα λόγια του λιμπρέτου του Αρτούρο Κολαούτι.

Στα παρασκήνια της Comédie Française, η Αντριάνα, μια διάσημη δραματική ηθοποιός (ηρωίδα βασισμένη στη ζωή ενός πραγματικού προσώπου) κάνει πρόβες τις γραμμές του ρόλου της, ενώ ετοιμάζεται να ανέβει στη σκηνή. Αρκετοί από τους θαυμαστές της την επαινούν αφειδώς κι εκείνη τους απαντά μειώνοντας τη σημασία της προσωπικής συνεισφοράς της στην τέχνη, ενώ παράλληλα εκφράζει τις σκέψεις και τα συναισθήματά της για το έργο του ερμηνευτή.

ADRIANA

Ecco, respiro appena,
Io son l'umile ancella
del genio creator;
Ei m'offre la favella
Io la diffondo ai cor…
Del verso io son l'accento,
l'eco del dramma uman
il fragile strumento
vassallo della man…
Mite, gioconda, atroce,
Mi chiamo Fedeltà ;
Un soffio è la mia voce,
che al novo di morrà.

ΑΝΤΡΙΑΝΑ

Εδώ, μόλις που ανασαίνω πια.

Είμαι ταπεινή υπηρέτρια

του ιδιοφυούς δημιουργού.

Εκείνος μου προσφέρει τα λόγια

κι εγώ τα απλώνω στην καρδιά…

Είμαι η προφορά του στίχου,

ο απόηχος του ανθρώπινου δράματος

το εύθραυστο όργανο

στης Τέχνης την υπηρεσία...

Ήπια, χαρούμενη ή αποτρόπαια,

«Αφοσιωμένη ψυχή» με ονομάζουν.

Μια ανάσα είναι η φωνή μου,

που κάθε νέα μέρα ξαναπεθαίνει.

Φ. ΤΣΙΛΕΑ Άρια της Αντριάνας Λεκουβρέρ από την Α' Πράξη της ομώνυμης όπερας. Μ. Κάλλας, Ορχήστρα Φιλαρμόνια, Τ. Σέραφιν.mp3