Μάθημα : ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΕΣ ΑΞΙΕΣ & ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΙΑΤΡΙΚΗ

Στο πλαίσιο των εκτός Σχολής δράσεων μας, παρακολουθήσαμε μ' ενδιαφέρον την θεατρική παράσταση του  έργου του Robert Ιcke "The Doctor" στο "Αμφι-θέατρο", αντλώντας άφθονα ερεθίσματα για δημιουργική σκέψη πάνω στη σύγχρονη άσκηση της Ιατρικής.

Tζοβάνι Ντομένικο Τιέπολο:  Σκηνή καρναβαλιού (Tο μενουέτο) 1754-5.

Το ροκοκό αναφέρεται στο ύφος του δέκατου όγδοου αιώνα με κυρίαρχα στοιχεία την κομψότητα, την  ελαφρότητα στην αφή και την πληθωρική χρήση καμπυλώσεων και φυσικών μορφών διακόσμησης.  Στην Ιταλία το ροκοκό περιορίστηκε σε μεγάλο βαθμό στη Βενετία, όπου έδωσε έκφραση στην αγάπη αυτής της πόλης για το καρναβάλι και την εκλεπτυσμένη επίδειξη.  Πρόκειται για επιδεικτικά αριστουργήματα του αέρινου τίποτα, εξίσου εξωπραγματικά με οτ

Με αφορμή την επερχόμενη ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας ένα βίντεο που είχα συναντήσει "τυχαία" πολλά χρόνια πριν... 

Είναι μια σύντομη ιστορία, διανθισμένη με μουσική και όμορφες εικόνες...

https://www.youtube.com/watch?v=AkQMSvFAw6E

Καλή παρακολούθηση.

Η αγάπη ευδοκιμεί σε κάθε φυλή, σε κάθε φύλο, γλώσσα και γεωγραφική γωνιά του πλανήτη μας, ζει εκτός κανόνων και ανέκαθεν εμπνέει κάθε καλλιτέχνη.

Δείξτε την αγάπη σας στον άλλον, ώστε να καταλάβει ότι αγαπιέται, αλλά και υπενθυμίστε στον εαυτό σας τις αγάπες που κρατάτε στην καρδιά σας.

«Ο περίπατος» του Μαρκ Σαγκάλ (1918).

 Έλα να πετάξεις μαζί μου.

Η αγάπη του καλλιτέχνη για τη σύζυγό του, Μπέλα, ήταν ιστορικό γεγονός και πηγή πολυάριθμων ζωγραφικών δημιουργημάτων. Σε αυτό το φανταστικό έργο,

Λιμός σε μία αρχαία πόλη, Michiel Sweerts, c. 1652–1654. Los Angeles County Museum of ART.

Ο Πελοποννησιακός Πόλεμος (431-404 π.Χ.), με κύριους αντιπάλους την Αθήνα και τη Σπάρτη, όπου και οι δύο πόλεις είχαν τους δικούς τους συμμάχους, αποτελεί έναν ορόσημο στην παγκόσμια ιστορία. Ο ιστορικός Θουκυδίδης, που κατέγραψε αυτήν την περίοδο, θεώρησε τον πόλεμο αυτόν ως ένα σημαντικό μάθημα για τις μελλοντικές γενιές. Στο δεύτερο έτος του πολέμου και ενώ οι δυο πλευρές δεν είχαν καταφέρει κάποιο καίρ

Πιερ Ογκούστ Ρενουάρ: Ο όρμος της Νάπολης κι ο Βεζούβιος.1881.

Ο πίνακας του Ρενουάρ εστιάζει στη φασαρία της καθημερινής ζωής κοντά στο λιμάνι. Η σκηνή είναι γεμάτη ντόπια γεύση—χαρακτηριστικά ναπολιτάνικα σκάφη, γαϊδούρια φορτωμένα με προμήθειες, μια γυναίκα που κουβαλάει ένα φορτίο στο κεφάλι της. Στο βάθος βγαίνει καπνός από το στόμιο του Βεζούβιου.

Το “Core 'ngrato - Αχάριστη καρδιά” είναι ένα ναπολιτάνικο τραγούδι που έχει αγγίξει τις καρδιές πολλών ακροατών από τότε που ηχογραφήθηκε για π

John Craxton, Δύο φιγούρες καθώς πέφτει ο ήλιος.

Ο Οδυσσέας Ελύτης είχε την καταπληκτική ικανότητα να κάνει τις εικόνες των ποιημάτων να ξεπηδούν μπροστά στα μάτια μας με όλα τα χρώματα, τις ευωδίες, τις αναμνήσεις που ξυπνάνε. Εικόνες του φωτός, του ουρανού, του απέραντου γαλάζιου της Ελλάδας, εικόνες ονειρικές πάντα υπο το φως του ελληνικού καλοκαιριού. Έτσι φώτιζε τον κόσμο ο Οδυσσέας Ελύτης και συνεχίζει να το κάνει μέσω του έργου που έχει αφήσει πίσω του.

Απόσπασμα από το ποίημα «Η Ισόβια

Ιατρός που θεραπεύει ασθενή (αττικός ερυθρόμορφος αρύβαλλος, 480–470 π.Χ.)

Σήμερα, θεωρούμε δεδομένη όλη αυτή τη σύγχρονη τεχνολογία που έχουμε στη φαρέτρα μας για να βοηθήσουμε τους ασθενείς μας. Ας προσπαθήσουμε, έστω για μια στιγμή, να αναλογιστούμε τί δυνατότητες μπορεί να είχαν οι προκάτοχοι μας , 2.500 έτη πριν από τη σημερινή μέρα, ώστε να εξασφαλίσουν την υγεία στους ασθενείς τους. Σε πολλές καταστάσεις, σημερινά μέτρα πιθανώς εκλίπανε, αν και πολλά σύγχρονα φάρμακα ήταν θεωρητικά διαθέ

Τζεφ Κουνς: «Κουτάβι» (1992)

Η φιλοσοφία του Τζεφ Κουνς –που εκφράζεται πάντα με ένα πλατύ χαμόγελο – της σωτηρίας μέσω του κιτς,  δίνει στους ανθρώπους το μόνο είδος τέχνης που τους κάνει πραγματικά ευτυχισμένους και μπορεί καμιά φορά να είναι ενοχλητικό. Αλλά το «Κουτάβι» είναι ένας θρίαμβος. Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι ένα μεγάλο δημόσιο μνημείο στο Μουσείο μοντέρνας και σύγχρονης Τέχνης Γκούγκενχαϊμ στο Μπιλμπάο θα μπορούσε να είναι και αστείο αλλά και να λειτουργήσει ως γλυπτό. Το

Ο Φρέντερικ Τσάιλντ Χάσαμ (1859 -1935) ήταν αμερικανός ιμπρεσιονιστής ζωγράφος, γνωστός για τις αστικές (όπως εδώ) και τις παράκτιες σκηνές του. 

Άντλησε έμπνευση από τις σκηνές της σύγχρονης ζωής όπως αποτυπώθηκε από τη δραστηριότητα στους δρόμους της Νέας Υόρκης, κυρίως εκεί όπου είχε εγκατασταθεί, γύρω από την Union Square στο κάτω Μανχάταν, όπου γρήγορα γινόταν το κέντρο της εμπορικής και πολιτιστικής ζωής της πόλης. Ο Χάσαμ απορροφήθηκε από την παρακολούθηση ανθρώπων και οι πίνακές του στη