Μάθημα : ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΕΣ ΑΞΙΕΣ & ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΙΑΤΡΙΚΗ

Η 19η Αυγούστου επελέγη ως Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπισμού από τον ΟΗΕ , επειδή την ημερομηνία αυτή του 2003 ο ειδικός απεσταλμένος του ΟΗΕ στο Ιράκ , Βραζιλιάνος διπλωμάτης Σέρζιο Βιέιρα ντε Μέλο και 21 συνάδελφοί του έχασαν τη ζωή τους , κατά τη διάρκεια βομβιστικής επίθεσης στο αρχηγείο του ΟΗΕ στη Βαγδάτη. 

Η ταινία "Ο Άνθρωπος Ελέφαντας" (Τhe Elephant Man,1980, σύνδεσμος ολόκληρης ταινίας με ελληνικούς υπότιτλους: https://tinyurl.com/27wxh9a6 ), υπό τη σκηνοθεσία του David Lynch, είναι κά

Δομήνικος Θεοτοκόπουλος: Η  Κοίμηση της Θεοτόκου των Ψαριανών, τέμπερα σε ξύλο, 61,4x45 εκ., Ιερός Ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου, Ερμούπολη Σύρου.

Η εν λόγω αγιογραφία είναι πρώιμο έργο του γεννημένου στην ενετοκρατούμενη Κρήτη, Δομήνικου Θεοτοκόπουλου (Ελ Γκρέκο, 1541-1614) το οποίο δημιούργησε κοντά στο τέλος της περιόδου όταν ζούσε ακόμα στην Κρήτη, πιθανώς πριν το 1567. Κατά την επικρατέστερη άποψη, μετακινήθηκε εκεί κατά την περίοδο της  Ελληνικής Επανάστασης  από κατοίκους των Ψαρών, οι οπ

Του Αυγούστου..

Η ξυπολησιά στην ηλιοκαμένη πέτρα…
Τα άγουρα ρόδια και η συγχορδία των τζιτζικιών…

Μεθυστικός σαν τον άκρατο οίνο των πανηγυριών, δρεπανηφόρος σαν τα εργόχειρα που υφαίνονταν στην Πανσέληνο, αδυσώπητος σαν τα μελτέμια, που ανταριάζουν το πέλαγος. Αυτοκρατορικός μα και πληβείος, ο ζεστός μήνας Αύγουστος, στα ανθρώπινα μέτρα ζυμωμένος, αλλά και πέρα από αυτά.

Τη συναισθησία του Αυγούστου αποτυπώνει ο Σπύρος Ρωμάνος, σε ένα πλαίσιο εννοιακό, αντίστοιχο με αυτό του Λυσίππειου «Καιρού

Άιβαν Αϊβάζοφσκι: Τρικυμισμένη θάλασσα μια φεγγαρόλουστη βραδιά (πίνακας προ του 1866).

Οι αρχαίοι φιλόσοφοι είχαν κατανοήσει ότι το φως της Σελήνης δεν ήταν παρά η αντανάκλαση των ακτίνων του Ήλιου στην επιφάνειά της. Πολλοί είχαν αντιληφθεί από νωρίς ότι ο διαφορετικός φωτισμός των περιοχών της Σελήνης οφειλόταν στις ανωμαλίες του εδάφους της. Έτσι, μπόρεσαν να διαλευκάνουν αρκετά από τα «μυστήρια» της, όπως τον μηχανισμό των φάσεων της.

 Η πανσέληνος του Αυγούστου - η οποία για φέτος αναμέν

Στην φιλοσοφία, οι Κατηγορίες είναι τρόποι για να περιγράψουμε και να κατανοήσουμε την πραγματικότητα. Ο Φιλόπονος (490-570 μ.Χ.), σχολιάζοντας το έργο του Αριστοτέλη, επισημαίνει ότι η ουσία είναι το βασικό στοιχείο που χαρακτηρίζει την ύπαρξη ενός πράγματος. Για παράδειγμα, αν μιλάμε για ένα άγαλμα, η ουσία του είναι το υλικό και το σχήμα του, που το κάνουν αυτό που είναι.

Ο Φιλόπονος διαφωνεί με τον Πλάτωνα, ο οποίος πίστευε ότι οι ιδέες των πραγμάτων υπάρχουν ανεξάρτητα από αυτά. Αντίθετα,

Χάρι Μπριός: Σερενάτα των λόφων.

Αναζητώντας υλικό για μια νέα άσκηση που σκέφτομαι να φτιάξω με θέμα τον ρομαντισμό, παρακολούθησα την πρόσφατη, εξαιρετική στην απλότητά της, φινλανδική ταινία του Άκι Καουρισμάκι «Πεσμένα Φύλλα» με ήρωες δύο μοναχικούς ερωτευμένους ανθρώπους, έναν αλκοολικό οικοδόμο και μια υπάλληλο σουπερμάρκετ. Με εξέπληξε η επιλογή της Σερενάτας του Σούμπερτ, ανάμεσα στα άφθονα ποικίλα τραγούδια της ταινίας, που «έντυσε» τις πρώτες ερωτικές ματιές των δύο ηρώων της ταινίας,

Καλοκαίρι - Διονύσης Σαββόπουλος.mp4

Τα  "Φώτα της Πόλης"  (City Lights‎‎) είναι αμερικανική βουβή ρομαντική κομεντί του 1931 με τον Τσάρλι Τσάπλιν (1889-1977), πρωταγωνιστή, σεναριογράφο, σκηνοθέτη, συνθέτη της μουσικής της ταινίας και παραγωγό. Η πιο ολοκληρωμένη σκηνοθετικά ταινία του Τσάπλιν συνδυάζει αρμονικά τη σάτιρα με το μελόδραμα· έχει δε, ένα από τα ωραιότερα φινάλε στην ιστορία της έβδομης τέχνης. Η ιστορία ακολουθεί τις περιπέτειες του αλητάκου Σαρλό του Τσάπλιν, καθώς αυτός ερωτεύεται ένα τυφλό κορίτσι (Βιρτζίνια Τσέ

Ο αισθησιασμός μας είναι μια σημαντική πτυχή της υγείας και της ευεξίας μας. Το να ερχόμαστε σε επαφή με όλες τις αισθήσεις μας είναι μια ισχυρή ενδυνάμωση της ζωής μας που βοηθά στη δημιουργία μιας βαθύτερης σύνδεσης με τον εαυτό μας και με τους άλλους. Πρόκειται για την θεραπευτική αίσθηση του «ωραίου χρόνου» που μας κάνει να αισθανόμαστε πιο ζωντανοί, χωρίς άγχος ή κατάθλιψη.

Άντζελα Κάρλι: Μαντάμα Μπάτερφλαϊ (2022).

Το β' μισό  του 19ου αι. η αδηφάγα (εμπορικά και πολιτιστικά) Ευρώπη υιοθέτ

Γιούλιους Σμιντ: Πορτρέτο του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν (1901).

Το περίφημο “Allegretto” («αλεγκρέτο / μέτρια γρήγορο, λιγότερο γρήγορο από το αλέγκρο»), δεύτερο μέρος/κίνηση της 7^ης Συμφωνίας, έργο 92 (1812) του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν (ορθότερα, Λούτβιχ φαν Μπέετχοφεν, 1770-1827) είναι ένα εκπληκτικό παράδειγμα του πώς ο Μπετόβεν  μπορούσε να δημιουργήσει έναν τεράστιο κόσμο από τα πιο ταπεινά υλικά. Η ελκυστικότητά του κομματιού αυτού ενδεχομένως οφείλεται στην εφευρετικότητα του Μπετόβεν να συνδυ