Please ensure Javascript is enabled for purposes of website accessibility

Μάθημα : ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΕΣ ΑΞΙΕΣ & ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΙΑΤΡΙΚΗ

Κωδικός : MED2135

ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΕΣ ΑΞΙΕΣ & ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΙΑΤΡΙΚΗ

MED2135  -  Α. Χ. Λάζαρης, Καθηγητής Παθολογικής Ανατομικής - Κ. Καλαχάνης, Δρ Φιλοσοφίας - Μ. Γιάνναρη, M.Ed.

Ιστολόγιο

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ...

Δευτέρα 8 Ιανουαρίου 2024 - 5:32 μ.μ.

- από τον χρήστη

Ιατρός που θεραπεύει ασθενή (αττικός ερυθρόμορφος αρύβαλλος, 480–470 π.Χ.)

Σήμερα, θεωρούμε δεδομένη όλη αυτή τη σύγχρονη τεχνολογία που έχουμε στη φαρέτρα μας για να βοηθήσουμε τους ασθενείς μας. Ας προσπαθήσουμε, έστω για μια στιγμή, να αναλογιστούμε τί δυνατότητες μπορεί να είχαν οι προκάτοχοι μας , 2.500 έτη πριν από τη σημερινή μέρα, ώστε να εξασφαλίσουν την υγεία στους ασθενείς τους. Σε πολλές καταστάσεις, σημερινά μέτρα πιθανώς εκλίπανε, αν και πολλά σύγχρονα φάρμακα ήταν θεωρητικά διαθέσιμα π.χ. ασπιρίνη από τον φλοιό της ιτιάς, ή κολχικίνη από το φυτό κολχικό. Σε πολλές, όμως, καταστάσεις, ο ιατρός μπορούσε απλώς να δώσει μια συμπαράσταση, μια παρηγοριά στους αρρώστους του, και τίποτα παραπάνω. Άραγε, αυτό να ήταν αρκετό για να ικανοποιήσει τους τότε ασθενείς; Εάν πάμε τον χρόνο μπροστά, σε άλλα 2.500 χρόνια, το έτος 5000, ίσως και να μπορούμε να θεραπεύσουμε περισσότερες ασθένειες πιο αποτελεσματικά, που σήμερα μπορούμε μόνο να κοιτάμε ανήμποροι, όπως τη νόσο του κινητικού νευρώνα...Άραγε, η αδυναμία μας να δράσουμε σήμερα μας καθιστά λιγότερο ιατρούς από τους μελλοντικούς απογόνους μας; 

Σχόλια (1)

Χρήστης:ΠΑΡΔΑΛΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ
- από τον χρήστη

Πέμπτη 11 Ιανουαρίου 2024 - 2:02 π.μ.

Στηριζόμενη στην άποψη πως οι λέξεις έχουν το νόημα που τους δίνουμε, θα απαντούσα στην ερώτηση ως εξής: Από έναν "εξωτερικό" παρατηρητή του σήμερα, ο Ιπποκράτης - παρά τις ελλιπείς για τα σύγχρονα δεδομένα γνώσεις του - όχι μόνο "μετράει" για ιατρός, αλλά συνιστά το αδιαπραγμάτευτο σύμβολο της τέχνης και επιστήμης της Ιατρικής. Αν μεταφέρουμε απλοϊκά τη λογική αυτή (χωρίς να μπορούμε να συνυπολογίσουμε το πώς θα διαμορφωθεί η κοινή γνώμη σε βάθος χιλιετιών) στο 5.000 μ.Χ, γιατί ο μέσος άνθρωπος του μέλλοντος να μην διατηρεί έναν αντίστοιχο σεβασμό για την ιστορία της αγωνιώδους προσπάθειας του είδους μας να κατακτήσει την τέλεια υγεία; Ομοίως, για να παινέψουμε και το σπίτι μας, όπως οι ιατροί του σήμερα βαδίζουν κατά παράδειγμα και "χτίζουν" στη σοφία των αιώνων με σεβασμό, θέλω να πιστεύω πως οι γενιές που δεν θα γνωρίσουμε θα μαθαίνουν για το 2024 ως ένα από τα έτη που προσέθεσαν καύσιμο και ιδέες για τους ιατρούς της εποχής τους. "Ιατροί" με την απόλυτη έννοια θεωρώ πως δεν έχουν υπάρξει ποτέ, και αν υπάρξουν δεν μπορώ να φανταστώ τι θα γίνει. Τιμούμε, ωστόσο, ιστορικά, με αυτόν τον χαρακτηρισμό, ανθρώπους μου αφιερώνουν ένα γενναιόδωρο κομμάτι της προσωπικότητάς και της ζωής τους σε μια πειθαρχημένη πορεία αναζήτησης και πραγματοποίησης της μέγιστης δυνατής ευδαιμονίας των συνανθρώπων τους στους τρεις άξονες της γνωστής ύπαρξης: το σώμα, το πνεύμα, την ψυχή. Αν οι πρόγονοί μας που ακολουθούσαν τη θεωρία των τεσσάρων χυμών ήταν ιατροί, αν οι Χειρουργοί πριν την αναισθησία ήταν ιατροί, αν οι Ογκολόγοι του σήμερα που παλεύουν συχνά με το αδιέξοδο είναι ιατροί, τότε έχουμε την ευκαιρία να γίνουμε και εμείς, και εκείνοι πολύ μετά από εμάς. Παραδίδοντας τη σκυτάλη στο στάδιο του χρόνου, ίσως τελικά ιατρός να είναι όποιος κρατάει ζωντανή την ελπίδα της εσχάτης ίασης. Ίσως αυτά που το λειτούργημά μας αγωνίζεται να ξορκίσει να βρίσκουν πάντα έναν άλλο δρόμο να μας κρατούν απασχολημένους. Όμως, παραμένει ζωντανό μόνο ό,τι κινείται. Άρα, όσο η προσήλωση στο καλύτερο θα βηματίζει μπροστά, θα υπάρχουν και ιατροί. Ακόμα και αν δεν μας πουν ιατρούς, ας νιώσουμε εμείς, όταν έρθει η ώρα, ότι κάναμε ό,τι περνούσε από το χέρι μας για να γίνουμε.