Μάθημα : ΒΙΒΛΟΣ ΚΑΙ MANAGEMENT

 https://en.wikipedia.org/wiki/John_C._Maxwell

90 DAYS OF PERSONAL GROWTH 

Ο ανορθολογισμός του δυτικού πολιτισμού - Μάνος Δανέζης. Είναι πλέον εμφανές πως ο υπάρχον πολιτισμός οδεύει προς την κατάρρευσή του.

1. Ορθολογισμός – Οπερασιοναλισμός: Οι επιστημονικές έννοιες έχουν νόημα εάν καταλήγουν σε καθορισμένο σύστημα μέτρησης. Αυτό προκαλεί ριζικό μετασχηματισμό σκέψης: Ό,τι δεν μετράται με υποδεκάμετρο και ρολόι – χρονόμετρο. δεν υπάρχει και άρα το μέτρο σημαντικότερο του μετρούμενου. Δεν είναι αντικειμενικό / πραγματικό κάτι που δεν μετράται με ρολόι και μεζούρα και δεν γίνεται αποδεκτό από τη λογική.Άρα το άπειρο και άχρονο σύμπαν, δεν επιδέχεται μονάδα μέτρησης και άρα απορριπτέα ιδέα. Η ποσοτική και κυρίως η ποιοτική πλευρά του πολιτισμού που στηρίζονται σε αξίες που δεν έχουν αντικειμενική πραγματικότητα. Με ποια μεζούρα θα μετρήσω την αγάπη; Πόσα κιλά είστε δίκαιοι; μονάδα μέτρησης με νούμερο μέσω οργάνου.
2. Ο πολιτισμός έφτιαξε δικιές του αξίες, παραχαράσσοντας το όνομα των αξιών.

• Δεν έχουμε φίλους, αλλά συνεργάτες (τόσες χιλιάδες ντόλαρ) που τερματίζουν οι σχέσεις συμφέροντος
• Δεν ομιλούμε για έρωτα, αλλά για σεξ αφού μετριέται η επίδοση.
• Δεν αναφερόμαστε σε δικαιοσύνη αλλά σε νομιμότητα, αν και γνωρίζουμε ότι το νόμιμο δεν είναι πάντα ηθικό. «Κάνε, όμως, οτιδήποτε άδικο αρκεί να φτιάξω νόμο που θα το κάνει νόμιμο».
• Κάνουμε λόγο για Ρευστότητα – shopping therapy αντί για σπατάλη ώστε να είμαστε της μόδας
• Ακόμη και ο άνθρωπος πρέπει να μετράται με την ίδια μονάδα διότι εάν μετριώνται όλα, πρέπει και να συγκρίνονται μεταξύ τους. Και αυτή η μονάδα είναι το χρήμα. Ο τύπος μετατροπής ανθρώπου σε χρήμα Α = Υn (παραγωγικότητα ηλικίας ν) *Ρ (πιθανότητα ηλικίας α να ζει στην ηλικία ν) * r (τρέχοντα επιτόκια). 180 Ευρώ ή 204 Ευρώ για κάθε παιδί που δεν γεννήθηκε.

Πώς επικρατεί αυτό το μοντέλο λάιφ στάιλ που κατ΄ουσίαν είναι ντέθ στάιλ; Πρώτον με τον πολλαπλασιασμό των πλαστών αναγκών που συναρτώνται από αντίστοιχους φόβους, οι οποίοι επιτρέπουν σε κάποιους «σωτήρες» να θησαυρίζουν, καθώς όποιος σε φοβίζει σε κάνει έρμαιο της χειραγώγησής του. Η λαιμαργία και η αντιγραφή πολλών ξένων επιθυμιών άνευ νοήματος μέσω της μίμησηςΔεύτερον με μια βιομηχανία παραγωγής ταυτοτήτων, ουσιαστικών προσωπείων που μεταβάλλουν το είναι σε ένα εποικισμένο απροσδιόριστο συσχετιστικό εαυτό, αναμφίβολα διεσπασμένο αφού πρόκειται για έναν εφαρμοσμένο μηδενισμό αφού πρόκειται για κλασματοποίηση που αποκλείει κάθε ολοκληρωτικό δόσιμο. Πλέον δεν είμαι πολλά αλλά έχω πολλά και ουσιαστικά τίποτε. Πρβλ. με πόσες περσόνες σερφάρουμε στο διαδίκτυο, όπου κυριαρχεί η σέλφι, ένας ρετουσαρισμένος εαυτός που συνήθως χαμογελά. Μέτρο. ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ - ΑΙΩΝΙΟΣ ΕΑΥΤΟΣ

Ολικότητα (χωροχρονικό συνεχές) όχι διαίρεση σε ατομικότητες, συλλογικό συμφέρον που οδηγεί σε δημοκρατία και όχι σε κάτι σαν δημοκρατία. Εγώ αλλά εμείς. Συμπαντικές αξίες και στην επίγνωση ότι κάθε δράση έχει και αντίδραση.

https://antifono.gr/diamantis-protestantismos-kai-kapitalismos/

1. Ο χρόνος είναι χρήμα. Αυτό σημαίνει πως δεν πρέπει να υπολογίζεις μόνον αυτά που κερδίζεις κάθε μέρα, αλλά και το κόστος ευκαιρίας. Δηλαδή αυτό που χάνεις, όταν παραμένεις ανενεργός. Επομένως όχι στην ραστώνη και στο χάσιμο χρόνου, διότι έτσι χάνουμε χρήματα.

2. Η πίστωση είναι χρήμα. Δηλαδή εάν κάποιος μου αφήσει στα χέρια μου το χρήμα του- για παράδειγμα μια τράπεζα- με καλούς όρους πίστωσης, τότε έχω ευκαιρία να κερδίσω με καλή χρήση της πίστωσης και με εργασία. Το χρήμα φέρνει  χρήμα.Αυτή είναι η ηθική του τόκου, που τόσο είχε απαξιωθεί από την πατερική διδασκαλία. «Να θυμάσαι πως το χρήμα έχει αναπαραγωγική και καρποφόρα φύση», λέει ο Φραγκλίνος. Όσο μεγαλύτερο κεφάλαιο διαθέσεις, τόσο περισσότερο θα κερδίσεις. Αλλά και κάθε λίρα αξίζει άπειρα, διότι μπορεί να καρποφορήσει χωρίς τέλος. Το είπε και ο Αριστοτέλης: «εις άπειρον αύξουσιν οι χρηματιζόμενοι το νόμισμα».

3. Να τηρούμε ευλαβικά τις υποσχέσεις μας Ο καλός πληρωτής έχει και το πορτοφόλι του δανειστή του. Διότι όποιος είναι γνωστός ότι πληρώνει στην προθεσμία του, όπως ακριβώς το υποσχέθηκε, μπορεί οποιαδήποτε στιγμή να σηκώσει όσο χρήμα θέλει. Είναι ο κανόνας λειτουργίας του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Όπως λέγεται στην αγορά, η καλή πίστη.

4. Δεν υπάρχουν ασήμαντες πράξεις. Για τον προτεστάντη όλα είναι σημαντικά. Και οι πιο καθημερινές πράξεις διαμορφώνουν την εικόνα του ατόμου, την πίστη που έχει στην κοινωνία. «Ο ήχος του σφυριού στις 5 το πρωί και στις 8 το βράδυ, καθησυχάζει τον δανειστή σου. Η φωνή σου στην ταβέρνα τον σπρώχνει να σου ζητήσει πίσω τα δανεικά, πριν την προθεσμία». Επομένως η εργατικότητά σου αποδεικνύει πως θυμάσαι τις υποχρεώσεις σου, σε παρουσιάζει τίμιο άνθρωπος και αυτό πολλαπλασιάζει την πίστη σου στην αγορά.

5. Να ζεις με όσα έχεις. Δηλαδή να κάνεις υπολογισμό, ώστε να μην ξεφεύγεις ποτέ από τις δυνατότητές σου στην κατανάλωση. Η αποφυγή αυτού του κανόνα είναι όρος απαράβατος της ατομικής, της οικογενειακής και της κοινωνικής ειρήνης. Όλοι πρέπει να προσαρμόζονται στην πραγματικότητα. Είναι ο κλασικός συντηρητικός κανόνας, πάνω στον οποίο στηρίζεται όλο το καπιταλιστικό οικοδόμημα. Πρέπει να κρατάμε καθημερινό λογαριασμό εσόδων- εξόδων. Τότε θα δούμε πως πολύ μικρές δαπάνες, μπορούν να εξοικονομήσουν μεγάλα ποσά.

6. Να μην ακολουθείς την παράδοση. Πρόκειται για μια βασική προτεσταντική ιδέα. Η άρνηση της παράδοσης ξεκινά από την άρνηση της πατερικής εκκλησιαστικής παράδοσης και την αποδοχή μόνον του κειμένου της Βίβλου. Στον κοινωνικό τομέα η απαίτηση της καπιταλιστικής λογικής για αύξηση της παραγωγικότητας, συγκρούεται συχνά με την εμμονή σε παραδόσεις εργατικές. Σε αυτό που σήμερα ονομάζουμε κεκτημένα δικαιώματα. Η σύγκρουση εργαζομένων- εργοδοτών πάνω στο ζήτημα αυτό, ουσιαστικά είναι μια σύγκρουση μεταξύ παράδοσης και κεφαλαίου.  Οπότε η προτεσταντική άρνηση της παραδοσιοκρατίας, βοηθάει σε μεγάλο βαθμό την καπιταλιστική συσσώρευση.

7. Η φιλαργυρία είναι η πηγή όλων των κακών.

Η πεποίθηση αυτή πηγάζει από τον Απόστολο Παύλο: «ρίζα γαρ πάντων των κακών εστί η φιλαργυρία». Οπότε για την προτεσταντική ηθική δεν είναι αποδεκτή μια συμπεριφορά αποθησαυρισμού, αλλά μια συμπεριφορά επένδυσης. Το ίδιο συμβαίνει και με την κατανάλωση. Η υπερβολή της συνδυάζεται με την φιλαργυρία. Και έτσι το πρότυπο είναι μια συμπεριφορά ταιριαστή στην προοπτική της επένδυσης και του κέρδους.

8. Η φιλανθρωπία δεν είναι λύση.

Για τον προτεστάντη η ευθύνη ανήκει στο άτομο. Αυτό έχει τον απόλυτο έλεγχο των πράξεών του, οπότε η φιλανθρωπία συγκρούεται με την βασική ηθική αρχή της ατομικής ευθύνης. Ο Έμερσον έγραψε τις πιο καυστικές γραμμές εναντίον της φιλανθρωπίας, ως μιας υποκριτικής και ανώφελης πράξης. Το θέμα δεν είναι να βοηθούμε τους αναξιοπαθούντες, αλλά να τους πείσουμε να προσπαθήσουν να εργαστούν τίμια και αποτελεσματικά. Για όλους υπάρχουν ευκαιρίες.

9. Να είμαστε εργατικοί και παραγωγικοί.

Διότι έχουμε τοποθετηθεί στη γη από τον Θεό, για να είμαστε παραγωγικοί και να προστατεύουμε τα δημιουργήματά του. Εφόσον είμαστε κατ’ εικόνα του, θα πρέπει να τον ακολουθήσουμε. Όπως αυτός είναι παραγωγικός και δημιουργικός, έτσι πρέπει να είμαστε και εμείς. Η εργασία είναι μια απόλυτη αξία.

10. Δεν έχουν σημασία τα έργα, αλλά η πίστη.

Αυτή είναι μια βασική ιδέα της προτεσταντικής θεολογίας. Θα σταθούμε ενώπιον του Θεού όχι με τα έργα μας, αλλά με την πίστη μας. Ωστόσο η θεία χάρις δεν είναι κάτι το απαθές, αλλά μια δύναμη που μας σπρώχνει προς την εργασία. Μέσω της εργασίας, που είναι μια ανάγκη, μας μεταδίδεται η παρουσία του Θεού. Επομένως πίστη και εργασία- που μας οδηγούν στον προορισμό και την Θεία Χάρη-  αποτελούν τις βασικές παραμέτρους της προτεσταντικής στάσης.

1. ΠΤΥΧΙΑ - ΑΡΙΘΜΟΙ - ΟΡΘΟΛΟΓΙΚΗ

2. ΠΟΔΗΛΑΤΟ (ΜΗΛΟ - ΤΡΑΓΟΥΔΙ -

3. ΤΑΛΑΝΤΑ ΒΕΡΣΟΥΣ ΑΣΩΤΟΣ (ΚΑΤ ΕΙΚΟΝΑ : ΕΩΣ ΑΡΤΙ ΕΡΓΑΖΕΤΑΙ)

Milllenials

1. Ακεραιότητα (προσωπικά δεδομένα, πνευματικά)
2. οικολογία
3. πολιτική ορθότητα (όχι κατάκριση – διακωμώδηση)
4. εταιρική ευθύνη
5. όχι ορθολογισμός αλλά ΠΑΙΔΕΙΑ

1. Κινητικότητα (ΆΛΛΗ ΑΝΤΊΛΗΨΗ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ και του χρόνου)
2. Διασυνδεσιμότητα
3. όχι διπλώματα – γκουρού αλλά ΕΜΨΥΧΩΤΗΣ – ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ)
4. εμπειρίες – βιώματα (ΌΧΙ ΕΝΑ ΣΩΜΑ ΠΟΥ ΜΕΤΑΦΕΡΕΙ ΑΠΛΩΣ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ)
5. αφηγήματα
6. EQ – 8 IQS –BQ
7. Γνώση στα δάκτυλα αλλά μετοχή στον ΛΟΓΟ
8. ΠΑΙΔΙ (όχι επιθετικός προσδιορισμός και κατηγορούμενο, όχι υπερθετικοί,

1. ΕΓΩ – ΝΑΡΚΙΣΣΙΣΜΟΣ
2. ΕΓΩ ΚΑΙ Ο ΕΤΕΡΟΣ ΑΛΛΟΣ

ΠΑΙΔΕΙΑ (Φιλανδία, Μοντυεσόρι, Πεσταλότσι) μετασχηματισμός /μεταμόρφωση κι όχι εξέλιξη απλώς (REVOLUTION versus EVOLUJTION) Thrive , personalized, out of box, mental health, game(matrix)

immovable, movable, moves (movement) / passive – active learning / collaborative learning

industrial  (mechanical – better Data +  tuned) VERSUS cultur /  linear VERSUS organic fast food - / Command + Control VERSUS climate Control

ΑΞΙΕΣ όχι ΓΝΩΣΕΙΣ + ΝΟΥΜΕΡΑ

Disciplines-Subjects / Disciplines, skill procedures (arts, humanities, performance)

Controll test DIAGNOSTIC TESTS

TO GROUPS AS GROUPS (death Valley – KOIMISMENH)

https://www.postmodern.gr/i-ekpaideytiki-skepsi-toy-parelthontos/