ΤύποςAρχείο ΚάτωΜέγεθοςΗμερομηνία
"Η ουτοπική αντίληψη της ιστορίας"
"Η ουτοπική αντίληψη της ιστορίας" απόσπασμα από το έργο τουΦιοντόρ Ντοστογιέφσκι, Το ημερολογίο του συγγραφέα, Γ Μέρος 1876, εισαγωγή- μετάφραση-σχόλια Δημήτρης Τριανταφυλλίδης, επιμ. Ντίνα Σαμοθράκη, εκδ. Αρμός, Αθήνα 2007.
4.55 MB19/11/20
ΓΕΝΙΚΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΡΑΠΤΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ  
ΓΕΝΙΚΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΡΑΠΤΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ
78.25 KB1/11/18
Δημιουργική αξιολόγηση γραπτής εργασίας
Κριτήρια δημιουργικής αξιολόγησης γραπτής εργασίας
16.2 KB1/11/18
Η εκπαίδευση στο Βυζάντιο  
Σύντομη αναφορά στην εκπαίδευση κατά την περίοδο του Βυζαντίου
926.52 KB18/10/18
Η Ομολογία Πίστεως του Μητροφάνους Κριτόπουλου, Η πρώτη ομολογία της Ορθοδοξίας τον 17ο αιώνα και κατά την Τουρκοκρατία 474.05 KB12/11/20
Θέματα Δογματικής Θεολογίας, Β΄ Γενικού Εκκλησιαστικού Λυκείου, Αθήνα 2020  
Πρόκειται για ευσύνοπτο διδακτικό εγχειρίδιο Δογματικής, για τη Β΄ τάξη του Γενικού Εκκλησιαστικού Λυκείου. Εκτός από τα δοκίμια, κάθε διδακτική ενότητα περιέχει πλούσια εικονογράφηση, πηγές και κείμενα από την Αγία Γραφή, τους Πατέρες της Εκκλησίας, τη Λατρεία της Εκκλησίας, τις Οικουμενικές Συνόδους, κείμενα νεότερων θεολόγων, ασκήσεις και δραστηριότητες και μία ενδεικτική βιβλιογραφία στο τέλος.
366.31 MB15/10/20
Θεολογία και Πολιτισμός  
Το νόημα και ο προορισμός του ανθρώπινου πολιτισμού δεν είναι άσχετος προς το νόημα και τον τελικό προορισμό του ανθρώπου. Κατά την ορθόδοξη θεολογία, όταν ο πολιτισμός σε μια πορεία δημιουργικότητας εμπνέεται από την ενέργεια του Θεού στην κτίση και στην ιστορία, ο άνθρωπος αποκαθίσταται στην βασιλική, ιερατική και προφητική του λειτουργία εντός της δημιουργίας, γίνεται η προσδοκία και η όντως ελπίδα του κόσμου. Εδώ ακριβώς θεμελιώνεται ο διάλογος θεολογίας και πολιτισμού ως μία διαρκής πρόσληψη και μεταμόρφωση της ζωής του ανθρώπου, «υπέρ της του κόσμου ζωής». Όπως ακριβώς ο Θεός συγκαταβαίνει στο δράμα του ανθρώπου, προσλαμβάνει και μεταμορφώνει την φύση και την ιστορία του κτιστού, έτσι και η Εκκλησία πορεύεται προσλαμβάνοντας διαρκώς και νοηματίζοντας τον βίο και την ιστορία των ανθρώπων. Σύμφωνα με το δόγμα της Χαλκηδόνας η Εκκλησία σαρκώνει το Ευαγγέλιο του άπαξ ενανθρωπήσαντος Χριστού σε κάθε εποχή, «εν παντί καιρώ και πάση ώρα», δεν απολιθώνει ούτε την Χριστολογία ούτε την ανθρώπινη ύπαρξη στο αρχέγονο παρελθόν της ιστορίας, αλλά διανοίγει τον κόσμο και προσανατολίζει τον άνθρωπο προς τα έσχατα της Βασιλείας.
1.4 MB4/10/18
Ιωάννου Ζηζιούλα, «Από το προσωπείον εις το πρόσωπον. Η συμβολή της πατερικής θεολογίας εις την έννοιαν του προσώπου», στο συλ. τόμο Χαριστήρια εις τιμήν του Μητροπολίτου Χαλκηδόνος Μελίτωνος, εκδ. Πατριαρχικού Ιδρύματος Πατερικών Μελετών, Θεσσαλονίκη, 1977, σ. 287-323.  
Ιωάννου Ζηζιούλα, «Από το προσωπείον εις το πρόσωπον. Η συμβολή της πατερικής θεολογίας εις την έννοιαν του προσώπου», στο συλ. τόμο Χαριστήρια εις τιμήν του Μητροπολίτου Χαλκηδόνος Μελίτωνος, εκδ. Πατριαρχικού Ιδρύματος Πατερικών Μελετών, Θεσσαλονίκη, 1977, σ. 287-323.
5.16 MB15/10/20
Κωνσταντίνου Κορναράκη, Η Εγκυκλοπαιδεία της Θεολογίας  
Διερεύνηση της ιστορίας και του περιεχομένου του μαθήματος "Η Εγκυκλοπαιδεία της Θεολογία" στη Θεολογική Σχολή των Αθηνών. Η Εγκυκλοπαιδεία της Θεολογίας: 1. Η ιστορία του μαθήματος 2. Ορισμός του μαθήματος 3. Η ταυτότητα και φυσιογνωμία του μαθήματος
315.84 KB13/10/18
Ο διάλογος φιλοσοφίας και θεολογίας στο έργο του Ν. Νησιώτη. Η θεολογική ερμηνευτική του Νίκου Νησιώτη  
«Η θεολογία ως επιστήμη και ως δοξολογία». Οι προϋποθέσεις για τον διάλογο θεολογίας και φιλοσοφίας Η θεολογία δεν είναι επιστήμη με την αυστηρή έννοια της λέξης, γιατί δεν επαληθεύει ή αποδεικνύει με λογικές προτάσεις την ύπαρξη του Θεού ως αντικείμενό της. Ο ζωντανός Θεός δεν μπορεί καν να συλληφθεί μέσω της αντικειμενικής πραγματικότητας και μέσω θετικών κατηγοριών, όπως συμβαίνει στις σύγχρονες επιστήμες. Το σκεπτόμενο υποκείμενο στη θεολογία σκέπτεται και έχει ως αφετηρία διαφορετικές προϋποθέσεις. Ο σύγχρονος άνθρωπος που εργάζεται επιστημονικά «χρειάζεται πήδημα εις άλλο γένος» για να πραγματοποιήσει θεολογική μεταφυσική. Σε κάθε περίπτωση ο Θεός δεν μπορεί να γίνει το τελικό θέμα της μεταφυσικής αυτής. Ο Νίκος Νησιώτης χαιρετίζει την αρνητική στάση των σύγχρονων επιστημών απέναντι στην ψευδοθεολογική μεταφυσική του Μεσαίωνα, η οποία συγκρότησε ένα είδος αποδεικτικής περί Θεού με βάση τον Αριστοτελισμό ή την αραβική μεταφυσική σκέψη. Η θεολογία είναι επιστήμη στο προπαρασκευαστικό της στάδιο, εφόσον εμπεριέχει μια σειρά από θεολογικές επιστήμες, όπως η κριτική του κειμένου, η σπουδή του ιστορικού περιβάλλοντος, η εξέλιξη της λατρείας, η ιστορία και η ανάπτυξη των δογμάτων, η ανάγκη της συστηματικής έκθεσης ή ερμηνείας των αρχών και των προϋποθέσεων της πίστης κ.λπ. Ωστόσο, η αληθινή θεολογία αρχίζει, όταν παύει η επιστημονική όψη της θεολογίας ως τεχνική προπαρασκευή. Τότε η θεολογία συνιστά ένα άλλο είδος σκέψης και αποτελεί μια δυναμική κίνηση του ανθρώπινου πνεύματος, η οποία εμπνέεται από το Άγιο Πνεύμα. Η σκέψη αυτή προκύπτει από την προσωπική σχέση του θεολογούντος ανθρώπου με τον Θεό, η οποία καθίσταται δυνατή μετά τη φανέρωση του Χριστού και βιώνεται εμπειρικά στην Εκκλησία ως δόξα και δοξολογία του Θεού. Πρόκειται για τη δυνατότητα του ανθρώπινου λόγου να εκφράζει ως μικρόκοσμος τους λόγους των όντων σε μια δοξολογική σχέση προς τον Δημιουργό.
731.97 KB12/10/18
ΟΔΗΓΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΗΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΩΝ ΕΡΓΑΣΙΩΝ
ΟΔΗΓΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΗΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΩΝ ΕΡΓΑΣΙΩΝ
28.97 KB1/11/18
Οι θεοφάνειες στην Παλαιά Διαθήκη. Από τον άσαρκο Λόγο στον Θεάνθρωπο Χριστό.  
Οι θεοφάνειες στην Παλαιά Διαθήκη. Από τον άσαρκο Λόγο στον Θεάνθρωπο Χριστό. Βασικές ερμηνευτικές αρχές της βιβλικής, λειτουργικής, πατερικής και δογματικής θεολογίας
122.28 MB19/12/19
π. Γεωργίου Φλωρόφσκυ, "Η κληρονομιά και ο σκοπός της Ορθόδοξης Θεολογίας", Θεολογία 4/2010, σσ. 21-29. 359.11 KB26/11/20
π. Γεωργίου Φλωρόφσκυ, Η πορεία της Ρωσικής Θεολογίας, Θεολογία, Αλήθεια και Ζωή, εκδ. Ζωή, Αθήναι 1962 12.44 MB26/11/20
Σταύρου Γιαγκάζογλου, Η συμβολή και το έργο του Αμίλκα Αλιβιζάτου  
Η παρούσα μελέτη παρουσιάστηκε ως εισήγηση στο συνέδριο της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών Βόλου «Θεολογικές Προσωπογραφίες IV, Ο Αμίλκας Αλιβιζάτος και η νεοελληνική θεολογία: Πανεπιστημιακή διδασκαλία, εκκλησιαστική διακονία και οικουμενικός διάλογος, Συνεδριακό Θεσσαλίας, Μελισσάτικα, Βόλος, 6-7 Μαΐου 2022».
437.27 KB9/12/22
Σχεδίασμα μεθοδολογίας για την έρευνα και τη σύνταξη μιας φοιτητικής εργασίας στον χώρο των ανθρωπιστικών σπουδών  
Σχεδίασμα μεθοδολογίας για την έρευνα και τη σύνταξη μιας φοιτητικής εργασίας στον χώρο των ανθρωπιστικών σπουδών
37.69 KB1/11/18
Σχεδίασμα μεθοδολογίας για την έρευνα και τη σύνταξη της μεταπτυχιακής φοιτητικής εργασίας  
Σχεδίασμα μεθοδολογίας για την έρευνα και τη σύνταξη της μεταπτυχιακής φοιτητικής εργασίας
154.57 KB1/11/18
Σχέδιο παραδόσεων στο μάθημα Εισαγωγή στη Θεολογία  
Διάγραμμα μαθημάτων & Σχέδιο παραδόσεων με σύντομη ανάπτυξη στο μάθημα Εισαγωγή στη Θεολογία
67.54 KB28/11/19
Τὸ αὐτεξούσιο καὶ ἡ ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου Ἡ θεολογικὴ ἀνθρωπολογία τῆς Ὀρθόδοξης Παράδοσης καὶ ἡ διδασκαλία τοῦ Μαρτίνου Λουθήρου
Πεντακόσια χρόνια ἀπὸ τὴ Μεταρρύθμιση τοῦ Μαρτίνου Λουθήρου, στοὺς καιροὺς τῆς ὕστερης νεωτερικότητας, ὅταν ὅλες οἱ μεγάλες ἀφηγήσεις καὶ παραδόσεις τίθενται ἐκ τῶν πραγμάτων στὸ περιθώριο, τί καίριο καὶ ὑπαρκτικὸ νόημα ζωῆς γιὰ τὸν κόσμο, τὸν ἄνθρωπο καὶ τὴν ἱστορία κομίζει μία συζήτηση γιὰ τὴν ἀνθρωπολογία ἀπὸ τὴ σκοπιὰ τῆς ὀρθόδοξης θεολογίας ἀλλὰ καὶ τῆς διδασκαλίας τοῦ Λουθήρου; Στὸ νέο περιβάλλον τοῦ πλουραλισμοῦ τῶν συγχρόνων κοινωνιῶν, ἡ χριστιανικὴ θεολογία καλεῖται νὰ ἀρθρώσει πρόταση καὶ νόημα ζωῆς γιὰ τὸν κόσμο, τὸν ἄνθρωπο καὶ τὴν ἱστορία.
262.69 KB12/11/20
Το βιβλικό πλαίσιο της συνάντησης Ελληνισμού και Χριστιανισμού  
Μια καίρια και βασική πτυχή αυτής της διαπολιτισμικής διάστασης της Αγίας Γραφής αφορά τη συνάντηση, τον διάλογο, τη σύγκρουση, την αλληλοδιείσδυση και, τελικά, τη σύνθεση μεταξύ Ελληνισμού και Χριστιανισμού. Επισημαίνεται, πάντως, ότι η χρήση των εννοιών τόσο του Ελληνισμού όσο και του Χριστιανισμού γίνεται σχηματοποιημένα κατά τρόπο ενιαίο, παρότι και τα δύο μεγέθη το καθένα ξεχωριστά παρουσιάζουν μεγάλη ποικιλία ρευμάτων και τάσεων. Πρόκειται για τη συνάντηση δύο θεμελιωδών πολιτισμικών μεγεθών που διαμόρφωσε τη φυσιογνωμία ενός ευρύτατου γεωπολιτικού χώρου, πέρα από τη μεσογειακή ζώνη της ελιάς και της αμπέλου. Γιατί ολόκληρη η Ευρώπη αποβαίνει σταδιακά μια χριστιανική περιοχή κατεξοχήν. Η ορθοδοξία, ο βυζαντινός πολιτισμός αλλά και η ιδιοπροσωπία του Νέου Ελληνισμού σμιλεύτηκαν μέσα από τη γόνιμη σύνθεση Ελληνισμού και Χριστιανισμού. Η καθοριστική αυτή συνάντηση προσέφερε τις βάσεις για την ιδιαίτερη ανάπτυξη και πορεία του Χριστιανισμού στη Δυτική Ευρώπη μέσα από τις μεγάλες χριστιανικές παραδόσεις του Ρωμαιοκαθολικισμού και του Προτεσταντισμού. Ο λεγόμενος Δυτικός πολιτισμός επηρεάσθηκε καίρια ενώ το Ισλάμ δεν υπήρξε ολότελα αμέτοχο από τη συνάντηση αυτή. Όπως άλλοτε, έτσι και στις μέρες μας, η Ευρώπη εμπεριέχει τις δύο αυτές ιδρυτικές συνιστώσες για την οικοδόμηση του σύγχρονου ευρωπαϊκού πολιτισμού. Κατά μια άποψη, ακόμη και η νεωτερικότητα και η ουδετεροθρησκεία είναι παντελώς ανερμήνευτες δίχως τις συνιστώσες αυτές, παρά τις περί αντιθέτου διακηρύξεις.
9.18 MB4/10/18
Ύλη Εξετάσεων_ Εισαγωγή στη Θεολογία, 9.11.2023.docx 42.66 KB9/11/23