Παρουσίαση/Προβολή

Σκοπός του μαθήματος είναι η ανάλυση προσεγγίσεων και τάσεων στο χώρο της κοινωνικοψυχολογικής θεωρίας, της διαπολιτισμικής μεθοδολογίας και της συστημικής επιστημολογίας που αφορούν σε ενδοατομικές, διατομικές, διαπροσωπικές και διομαδικές σχέσεις και αποσκοπούν σε εφαρμογές στην οικογένεια, το σχολείο και την κοινότητα. Εδικότερα, με βάση θεωρίες και ερευνητικά δεδομένα της Διαπολιτισμικής Κοινωνικής Ψυχολογίας και, σε συνδυασμό με τη Θεωρία των Γενικών Συστημάτων, προσεγγίζονται οι σχέσεις σχολείου- οικογένειας μέσα στο κοινοτικό και κοινωνικοπολιτισμικό πλαίσιο. Δίνεται έμφαση στην ποικιλότητα/διαφοροποίηση του κοινωνικοπολιτισμικού πλαισίου και σε περιόδους/φάσεις κοινωνικής μετάβασης.   Κεντρικό ρόλο έχουν οι έννοιες των αξιών, πεποιθήσεων, στάσεων, κοινωνικών αναπαραστάσεων και κοινωνικών αξιωμάτων, καθώς και οι θεωρίες της κοινωνικής ταυτότητας, της ατομικής νεωτερικότητας και του εκσυγχρονισμού, του κοινωνικού κεφαλαίου και της κοινωνικής αλλαγής. Επιπλέον, εξετάζονται θέματα που αφορούν στα στερεότυπα, προκαταλήψεις και προσλαμβανόμενη διάκριση, καθώς και στη διαπραγμάτευση της ατομικής και κοινωνικής ταυτότητας και στην ψυχοκοινωνική προσαρμογή στο σχολικό πλαίσιο. Πραγματοποιούνται βιωματικές δραστηριότητες που δίνουν έμφαση σε αναπλαισιωτικές στρατηγικές αντιμετώπισης των σχέσεων στην εκπαιδευτική κοινότητα, λαμβάνοντας υπόψη τη σύγχρονη κοινωνικοοικομική και πολιτισμική πραγματικότητα της ελληνικής κοινωνίας, η οποία βρίσκεται σε μετάβαση εξ αιτίας της οικονομικής κρίσης. Τέλος, εξετάζονται θέματα σχετικά με τον σχεδιασμό, την υλοποίηση και την αξιολόγηση κοινωνικοψυχολογικών παρεμβάσεων στο σχολικό πλαίσιο.

Η παρουσία στο μάθημα είναι υποχρεωτική και ελέγχεται με εβδομαδιαίο παρουσιολόγιο. 

Για την αξιολόγηση του μαθήματος συνεκτιμώνται ο βαθμός στην γραπτή εξέταση στο τέλος του ακαδημαϊκού εξαμήνου, η ενεργός συμμετοχή στις βιωματικές ασκήσεις και τέλος, η επίδοση στη γραπτή υποχρεωτική εργασία που βασίζεται στην επεξεργασία και αξιοποίηση των βιωματικών δραστηριοτήτων του μαθήματος και η προφορική παρουσίαση στην τάξη, σε μικρές ομάδες, της αξιοποίησης των συμπερασμάτων των βιωματικών δραστηριοτήτων στη θεωρία, έρευνα και εφαρμογές της εφαρμοσμένης κοινωνικής ψυχολογίας στο χώρο του σχολικού συστήματος.

Η αξιολόγηση της γραπτής εξέτασης (60% του τελικού βαθμού) πραγματοποιείται σε δεκάβαθμη κλίμακα και κατανομή συχνότητας των επιδόσεων όλων των φοιτητών/τριών που έλαβαν μέρος στην εξέταση. Η συνεκτίμηση της γραπτής εργασίας (25%) και της προφορικής παρουσίασής της (15%) πραγματοποιείται ΜΟΝΟ εφ' όσον ο γραπτός βαθμός είναι ίσος ή μεγαλύτερος του 5, διαφορετικά διατηρείται για την επιτυχή επίδοση της επαναληπτικής εξεταστικής περιόδου του Σεπτεμβρίου του ίδιου ακαδημαϊκού έτους.

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΠΡΟΣΘΕΤΗ ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Alexitch, L. R. (2005). Applying Social Psychology to education. In F. W. Schneider, J. A. Gruman & L. M. Coutts (Eds.), Applied Social Psychology: Understanding and addressing social and practical problems (pp. 205-228). Thousand Oaks, CA: Sage.           

De Houwer, J., Gawronski, B., & Barnes-Holmes, D. (2013). A functional-cognitive framework for attitude  research. European Review for Social Psychology, 24(1), 252-287. 

Gari, A., Dalla, M., & Antoniou, A.-S. (2015). Emotional and behaviour reactions to perceived injustice. Stereotypes and acculturation. In A.-S. Antoniou (Ed.), Current perspectives in occupational and health psychology (pp. 223-243). Nicosia: Broken Hill.

Goodwin, R. (2017). Η αλλαγή των διαπροσωπικών σχέσεων. Η Δυναμική της Οικειότητας σε ένα Μεταβαλλόμενο Κόσμο. (επιστ. Επιμέλεια Α. Γκαρή). Αθήνα: εκδ. Πεδίο (έκδοση πρωτοτύπου 2009)..

Josien, M., Βαγιάτης, Γ. & Γιαννουλέας, Μ. (1995). Η Σχολή Palo Alto.  Στο  Η επικοινωνία μέσα και έξω από τον εργασιακό χώρο (Επιμ. Ν. Δεκλερής), (σελ. 55-85). Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα. 

Johnson, S. M. (2013). Δημιουργώντας σύνδεση. Η πρακτική της συγκινησιακά εστιασμένης θεραπείας ζεύγους (Έκδοση πρωτοτύπου 2004, Επιστ. επιμέλεια Κυριακή Πρωτοψάλτη-Πολυχρόνη). Αθήνα: εκδ. Ίνδικτος.

Παναγιωτοπούλου, Π., Γκαρή Α., & Παυλόπουλος, Β. (2006). Κοινωνικά αξιώματα: Διαπολιτισμικές διαφορές των γενικών πεποιθήσεων. Στο Π. Κορδούτης & Β. Παυλόπουλος (Επιμ.) (σελ. 27-45 ). Πεδία Έρευνας στην Κοινωνική Ψυχολογία. Αθήνα: εκδ. Ατραπός.

Παυλόπουλος, Β. (2006). Κοινωνικός στιγματισμός: από τη σκοπιά του «θύτη» και του «θύματος». Στο Π. Κορδούτης & Β. Παυλόπουλος (Επιμ.), Πεδία έρευνας στην Κοινωνική Ψυχολογία (σελ. 126-145). Αθήνα: Ατραπός.

Πολέμη-Τοδούλου, Μ., Βασιλείου, Β., & Βασιλείου, Γ. (2003). Η Διεργασία της Ομάδας διαμέσου της Πολιτισμικής Αλλαγής, Μετάλογος, 4, 82-100.

Segall,  M. H., Dasen, P. R., Berry, J. W., & Poortinga, Y. H. (1993). Διαπολιτιστική Ψυχολογία. Η μελέτη της ανθρώπινης συμπεριφοράς σε παγκόσμιο οικολογικό πολιτιστικό πλαίσιο. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα (έκδ. πρωτοτύπου 1990).

Smith, P. B.,& Bond, M. H. (2011). Ο εαυτός και η κοινωνική γνώση.  Στο P. B. Smith & M. H. Bond, Διαπολιτισμική Κοινωνική Ψυχολογία. Αθήνα: Gutenberg.