Μάθημα : Φυσικοχημεία Ι (E 2024-25)

Μετά από σύνοψη των διαγραμμάτων φάσεων υγρής και αέριας φάσεως μιγμάτων δύο συστατικών σε όλες τις δυνατές αναλογίες περάσαμε στην μελέτη των προσθετικών (ή αθροιστικών) ιδιοτήτων αραιών διαλυμάτων, δηλ. της γραμμικής επιδράσεως μικρής ποσότητας διαλυμένης ουσίας στις ιδιότητες του διαλύτη. Κάναμε σύντομη αναφορά στην μείωση της τάσεως ατμών διαλύτη η οποία είναι ανάλογη του γραμμομοριακού κλάσματος διαλυμένων συστατικών. Αποδείξαμε τον τύπο της ζεσεοσκοπίας ΔT_b = T_b - T₀ = K_b n₂/m₁ που προβλέπει την άνοδο του σημείου ζέσεως του διαλύτη και τον όμοιο της κρυοσκοπίας ΔT_f = T₀ - T_f = K_f n₂/m₁ που δίνει την μείωση του σημείου πήξεως/τήξεως του διαλύτη, όπου n₂ είναι τα γραμμομόρια των διαλυμένων συστατικών και m₁ η μάζα του διαλύτη. Οι σταθερές ζεσεοσκοπίας (κρυοσκοπίας) υπολογίζονται από την σχέση K = RT₀² M₁/Δh, όπου T₀ είναι το σημείο ζέσεως (τήξεως) του διαλύτη, M₁ η γραμμομοριακή του μάζα και Δh η γραμμομοριακή ενθαλπία εξατμίσεως (τήξεως) του διαλύτη.

Καταγραφή διαλέξεως: 1η ώρα, 2η ώρα

Βιβλιογραφία:

Κατσάνος: 143-148
Άτκινς: 160-163

Άσκηση 28.Ποιο είναι το σημείο πήξεως διαλύματος 1 g ανθρακενίου σε 100 g βενζολίου; Δίνονται κανονικό σημείο τήξεως βενζολίου 5.5 °C, γραμμομοριακή ενθαλπία τήξεως 10 kJ/mol.