Η Σκηνή του Πολιτικού Λόγου: από το Σοφοκλή στον Μπέκετ

Ο σκοπός του σεμιναρίου συνιστάται στην ανάδειξη των πολιτικών διακυβευμάτων που ενέχονται στο θέατρο ως καλλιτεχνική μορφή. Εναργέστερα ίσως από ότι σε κάθε άλλη μορφή τέχνης, η διάθλαση της πραγματικότητας μέσα από τη θεατρική αναπαράσταση αποτυπώνει τις εντάσεις της ηθικόπολιτικής σύστασης αυτής της πραγματικότητας. Η παρουσίαση και συζήτηση μιας επιλογής κλασικών έργων και σχετικών θεωρητικών κειμένων θα εστιάζεται στη διακρίβωση του πολιτικού χαρακτήρα που ενέχεται στη θεατρική αναπαραστατική μορφή. Στα πλαίσια πάντοτε της αυτονομίας του αισθητικού φαινομένου και της πολυσημίας του θεατρικού κειμένου θα εξεταστούν, κατά το δυνατόν, οι θρησκευτικές, κοινωνικές, πολιτισμικές, και κυρίως δικαιικές προκείμενες που διαμεσολαβούν το πολιτικό φορτίο του κάθε έργου.

Το σεμινάριο δεν μπορεί παρά να έχει εκ των πραγμάτων έναν πανοραμικό χαρακτήρα ώστε να εξοικειώσει τους φοιτούντες με τη θεατρική αναπαράσταση ως αυτόνομη καλλιτεχνική δημιουργία και ταυτόχρονα πολιτικό-κοινωνικό γεγονός. Σε αυτή την προοπτική προτείνεται να συζητηθεί μία σειρά θεατρικών έργων τα οποία παρέχουν το κλασσικό υλικό για την πραγμάτευση της συνάφειας πολιτικής και αισθητικής. (Από αυτήν την άποψη αντενδείκνυνται τα κλασσικά πολιτικά έργα, καθώς η προφανής στόχευση τους συσκοτίζει τους συσχετισμούς που φιλοδοξεί να αναδείξει το σεμινάριο.) Είναι επίσης επόμενο ότι θα θέματοποιηθούν, πάντα σε άμεση αναφορά με τα επίδικα αυτής της συνάφειας, τα κρίσιμα ζητήματα κάθε αναρώτησης γύρω από το θέατρο όπως η μίμηση, η τραγωδία και το τραγικό στοιχείο, το υποκείμενο και η υποκειμενικότητα, η επιτελεστικότητα της θεατρικής πράξης, η αναπαράσταση της ΄ανθρώπινης κατάστασης΄ ή η μη αναγώγιμη ιστορικότητα του έργου