ΦΣ 128 - ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ: ΚΕΙΜΕΝΑ ΗΘΙΚΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ

Είναι γνωστό ότι υπάρχουν ηθικές κρίσεις και ο καθένας είναι υποκείμενο και αντικείμενο παρόμοιων κρίσεων. Υπάρχει, όμως, αληθινή ηθική γνώση; Το επιστημικό πεδίο της ηθικής περιλαμβάνει τρεις θέσεις: τους ηθικά δρώντες στους οποίους αντιστοιχεί η εφαρμοσμένη ηθική - τους ηθικούς κριτές οι οποίοι επικαλούνται μια κανονιστική ηθική - τους ηθικούς αναλυτές οι οποίοι θέτουν μετα-ηθικά ερωτήματα. Η μετα-ηθική προϋποθέτει τη λήψη μιας απόστασης από το ηθικό παίγνιο ώστε η σχετική σκέψη να καταστεί πιο ευκρινής. Η ηθική πρακτική μετατρέπεται σε ηθική ορολογία ώστε να ερευνηθεί η σχέση της ηθικής γλώσσας με τον κόσμο. Η ηθική δράση θεματοποιείται και τίθεται σε πλαίσια. Βασικές θεματικές της σχετικής ανάλυσης είναι ο "ηθικός ρεαλισμός" (δηλ. κατά πόσο τα ηθικά όντα υπάρχουν πραγματικά, το καλό για παράδειγμα, και δεν είναι μόνο δεοντικά όντα), ο "ηθικός αντι-ρεαλισμός", η "ηθική γνωσιακότητα" και το αντίθετό της, η "ηθική φυσιοκρατία" και το αντίθετό της, ο τόπος των "ηθικών κινήτρων" (είναι εσωτερικά του υποκειμένου ή εξωτερικά;). Ορισμένα κείμενα, όπως το 10ο βιβλίο των Ηθικών Νικομαχείων ή εκείνο του Καντ περί του δικαιώματος να λες ψέμματα, είναι κεντρικά για όλα τα συγγενή ερωτήματα.