ΠΑΙΔΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ: ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ

ζ εξάμηνο

Μελέτη των πλέον σύγχρονων θεωριών περί αναπαραστατικών ικανοτήτων των μικρών παιδιών και συγκεκριμένα της άποψης σύμφωνα με την οποία το παιδικό ιχνογράφημα είναι αποτέλεσμα αλληλοεπίδρασης με πολιτιστικά στερεότυπα. Ερευνάται το θεωρητικό υπόβαθρο της παιδαγωγικής πρακτικής του «συνεργατικού σχεδίου» ή «σχεδιαστικού διαλόγου» και πιο συγκεκριμένα της έννοιας της «ζώνης εγγύτερης ανάπτυξης». Οι φοιτητές διεξάγουν έρευνα με παιδιά εξετάζοντας την δυνατότητα παροχής από τον ενήλικα μίας στρατηγικής οικοδόμησης των αναπαραστατικών ικανοτήτων του μαθητευόμενου. Αυτή η θεώρηση αμφισβητεί την κυρίαρχη θεωρία περί «παιδικής τέχνης» και ελεύθερης έκφρασης των παιδιών νηπιακής και πρώτης σχολικής ηλικίας, και την αντικαθιστά με τις έννοιες «σχολική τέχνη» και «σχεδιαστικό παιχνίδι».