Εφαρμοσμένη Ηθική (73ΦΣ120)
Ενότητες
Από το λυκαυγές της ύπαρξής του έως σήμερα το είδος μας μπορεί να καυχάται για τις επιδόσεις του στην γνώση, την επιστήμη και την τεχνολογία, οι οποίες όντως είναι ασύλληπτες. Σε ό, τι αφορά την ηθική μας εξέλιξη, ωστόσο, η διαδρομή που έχουμε διανύσει είναι συγκριτικά αμελητέα. Αποτέλεσμα της διττής αυτής πραγματικότητας είναι ο άνθρωπος σήμερα να μοιάζει με πανίσχυρο γίγαντα, ο οποίος, όμως, δεν γνωρίζει πώς πρέπει να χρησιμοποιεί τις δυνάμεις του – σαν ένα παιδί που του έχουν δώσει να κρατά μια χειροβομβίδα: κοντολογίς, ο σύγχρονος άνθρωπος είναι επικίνδυνος, ακριβώς διότι ο ηθικός οπλισμός του είδους μας παραμένει στοιχειώδης, ενώ οι δυνατότητές του χάρη στην επιστήμη και την τεχνολογία είναι τεράστιες και αυξάνονται εκθετικά. Μία λύση στην αδίεξοδη αυτή κατάσταση, υποστηρίζουν οι Julian Savulescu και Ingemar Persson, θα ήταν με την βοήθεια της επιστήμης να απολέσουμε ολοκληρωτικά την δυνατότητα να διαπράττουμε το κακό. Στην συζήτηση αυτή θα αναλύσουμε το πρόγραμμά τους για ένα «μηχάνημα του θεού» με αυτήν ακριβώς την αποστολή, και θα διερευνήσουμε το εάν και κατά πόσον η πραγμάτωσή του θα φαλκίδευε την αυτονομία του ηθικού προσώπου.
| Julian Savulescu and Ingmar Persson, Moral Enhancement, Freedom and the God Machine.pdf | ||
| Ingmar Persson and Julian Savulescu, Getting Moral Enhancement Right, the Desirability of Moral Bioenhancement.pdf | ||
| Adam Carter and Emma Gordon, On Cognitive and Moral Enhancement, a Reply to Savulescu and Persson.pdf | ||
| Robert Sparrow, Better Living Through Chemistry, a Reply to Savulescu and Persson on Moral Enhancement.pdf | ||
| Julian Savulescu, The Future of Humans. Moral Bioenhancement | ||
| Julian Savulescu, Partiality to Humanity and Enhancement | ||
| Evangelos D. Protopapadakis, In defense of pharmaceutically enhancing human morality Ever since it first appeared on earth, the species homo sapiens has made immense progress. It isn’t just our species’ phenotype that has gone through tremendous changes; it is also the illustrious performance in sciences, the outstanding technological achievements we can take pride in, the delicate, complex and subtle social and political structures we have developed. Our species’ overall progress follows an exponential pattern of growth, and this becomes even clearer if we compare it to this of other primates. Indeed, if in some miraculous way a primitive ancestor of ours had the opportunity to make a journey through time and visit our world, he could hardly recognize
anything.
This is not absolutely true, however: some among our avocations might ring a bell or even look quite familiar to this strange time-traveler; war for sure, and also rape, murder, and a few more of this kind. These have remained as they have always been, save that now – due to technological progress – they come in much more wild, massive, complicated and effective form. The bottom line is that, when it comes to moral progress, our species is by no means justified to entertain the same enthusiastic feelings that befit its performance in almost every other field. |
