Σύγχρονες Ηθικές Θεωρίες (ΕΗΥ1)

Ο Αριστοτέλης είναι ο θεμελιωτής της αρετοκρατικής ηθικής παράδοσης (virtue ethics), αφού πρώτος αυτός συνδέει κατά τρόπο συστηματικό το αγαθό με την ηθική αρετή, αυτήν με την μεσότητα, και όλα αυτά με την ευδαιμονία. Στην ενότητα αυτήν θα αναζητήσουμε τους λόγους για τους οποίους ο Αριστοτέλης οδηγείται σε αυτήν την καθ' όλα παράδοξη συσχέτιση, αυτήν της αρετής με την ευδαιμονία, στις οντολογικές του αντιλήψεις, ιδίως στην τελεολογική του οπτική. Θα συζητήσουμε, επίσης, τους περιορισμούς της αρετοκρατικής ηθικής ιδίως σε ό, τι αφορά την λήψη αποφάσεων και την κανονιστική της ισχύ, και θα επιχειρήσουμε να επιλύσουμε τον πλέον καίριο γρίφο που την αφορά: πόση και ποια αξία μπορεί να έχει ένα (θεωρητικά) ελάχιστα κανονιστικό σύστημα.