Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι κοινωνικές και πολιτισμικές διαδικασίες και πρακτικές που αναδύονται με πυρήνα το ψηφιακό παιχνίδι, καθώς και το πώς ένα παιχνίδι μπορεί να υποστηρίξει τέτοιες πρακτικές. Το παιχνίδι μαζί με φίλους, οι συναντήσεις συμπαικτών/τριών εκτός παιχνιδιού, οι συζητήσεις εκτός του περιβάλλοντος του παιχνιδιού για την ανταλλαγή εμπειρίας, η διοργάνωση εκδηλώσεων, διαγωνισμών, φεστιβάλ και εκθέσεων με πυρήνα τα ψηφιακά παιχνίδια αποτελούν έκφραση της κουλτούρας των παιχνιδιών και υπόβαθρο για την ανάπτυξη κοινοτήτων μάθησης και πρακτικής. Στο πλαίσιο αυτού του κεφαλαίου τα ψηφιακά παιχνίδια παρουσιάζονται ως μέρη του ευρύτερου συστήματος παιχνίδι-παίκτης-κοινωνικό πλαίσιο και συνδέονται με εποικοδομητικές και κοινωνικές προσεγγίσεις της μάθησης στο πλαίσιο των οποίων η γνώση δομείται μέσω της αλληλεπίδρασης με ένα πλούσιο σε ερεθίσματα περιβάλλον και μέσω των αλληλεπιδράσεων με άλλους. Επιπλέον, παρουσιάζεται η πορεία των χωροευαίσθητων παιχνιδιών αυτών, από την εμφάνισή τους πριν δύο δεκαετίες ως πειραματισμοί με νέες τότε τεχνολογίες, μέχρι τη σημερινή ανάπτυξή τους σε μαζικά εμπορικά παιχνίδια που παίζονται σε παγκόσμια κλίμακα. Παρουσιάζονται παραδείγματα χωροευαίσθητων παιχνιδιών που έχουν σχεδιαστεί και αναπτυχθεί ειδικά για εφαρμογή σε πλαίσια μη τυπικής μάθησης, όπως για παράδειγμα σε μουσεία, σε ιστορικά κέντρα, και σε αρχαιολογικά πάρκα.
Μαθαίνοντας πέρα από τα Όρια του Παιχνιδιού
