Τα γραμμωτά μυϊκά κύτταρα απαιτούν μεγάλα ποσά ενέργειας, αποθηκευμένα έτσι ώστε να αποδίδονται άμεσα και ταχύτατα. Η ενέργεια παρέχεται από:
• ΑΤΡ: Η διατήρηση της περίσσειας τους επιτυγχάνεται και μέσω υδρόλυσης της φωσφοκρεατίνης από τη φωσφοκρεατινοκινάση, έτσι ώστε η φωσφορίκή ομάδα της πρώτης να προστίθεται σε ένα μόριο ADP μετατρέποντάς το σε ATP .
• Γλυκόζη: Προέρχεται από τη διάσπαση του γλυκογόνου, που βρίσκεται αποθηκευμένο στο σαρκόπλασμα
• Λιπαρά οξέα: Είναι το κύριο ενεργειακό υπόστρωμα στον ηρεμούντα μυ.
Ανάλογα με την περιεκτικότητά τους σε μυοσφαιρίνη και κυτοχρώματα, οι γραμμωτές μυϊκές ίνες κατατάσσονται σε:
• Ερυθρές μυϊκές ίνες ή ίνες τύπου 1: Μεγάλη περιεκτικότητα σε μυοσφαιρίνη και κυτοχρώματα -Αργή συστολή, μεγάλη αντοχή στην κόπωση.
• Λευκές ίνες ή ίνες 2Β: Μικρότερη περιεκτικότητα σε μυοσφαιρίνη και κυτοχρώματα –Γρήγορη συστολή, ευαισθησία στην κόπωση.
• Ενδιάμεσες ίνες ή ίνες 2 A : Ενδιάμεσα χαρακτηριστικά - Γρήγορη συστολή, ανθεκτικότητα στην κόπωση.
Οι μύες φέρουν ποσοστό και από τις τρεις κατηγορίες, το οποίο καθορίζεται γενετικά. Η άσκηση δεν μπορεί να επιδράσει στον αριθμό των διαφόρων τύπων μυϊκών ινών (υπερπλασία) αλλά μπορεί να μεταβάλλει το μέγεθός τους (υπερτροφία).
