Please ensure Javascript is enabled for purposes of website accessibility

Παρουσίαση/Προβολή

Εικόνα επιλογής

Η επιθεώρηση στον 20ό αιώνα

(68Θ987) -  Κωνστάντζα Γεωργακάκη - Κατερίνα Καρρά

Περιγραφή Μαθήματος

To μάθημα εστιάζει στην επιθεώρηση από τα πρώτα βήματά της στην αθηναϊκή σκηνή, το 1894, μέχρι σήμερα. Διαρθώνεται στις παρακάτω 13 ενότητες:

  1. Εξετάζονται οι επιρροές από ευρωπαϊκά θεατρικά είδη, όπως η ισπανική zarzuella και η γαλλική revue à grand spectacle.
  2. Εξετάζεται η σχέση της με άλλα ελληνικά θεατρικά είδη, όπως το κωμειδύλλιο, το θέατρο σκιών
  3. Πρώτες Ελληνικές Απόπειρες: Λίγο απ’ όλα, Έπεσε, Υπαίθριοι Αθήναι
  4. Επιθεώρηση και κοινό. Παρακολουθείται η θέση της στο θεατρικό τοπίο της ελληνικής πρωτεύουσας, η επιρροή της πολιτικής, κοινωνικής και πολιτιστικής δραστηριότητας στα κείμενά της και την υποδοχή της από τους θεατές, το αστικό κοινό του 19ου ως το λαϊκό κοινό του 20ού αιώνα
  5. Ετήσιες Επιθεωρήσεις. Το μάθημα αναφέρεται στις Ετήσιες (Παναθήναια, Κινηματογράφος, Πανόραμα, Παπαγάλος) και στις συνοικιακές επιθεωρήσεις της πρώτης εικοσαετίας. Το υπερθεαματικό Ξιφίρ Φαλέρ (1916).
  6. Η επίδραση της Μικρασιατικής Καταστροφής στο είδος. Περιγράφεται η στροφή στο υπερθέαμα για να παρακαμφθούν οι λογοκριτικές παρεμβάσεις της πολιτικής εξουσίας στον Μεσοπόλεμο, η επανάκαμψη του είδους (νέοι ηθοποιοί και επιθεωρησιακοί θίασοι)
  7. Γίνεται αναφορά στον καθοριστικό ρόλο της στην εμψύχωση του κοινού στην έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου και κατά τη διάρκεια της Κατοχής.
  8. Η επιθεώρηση στα χέρια της εξουσίας και της Αριστεράς (εμφυλιοπολεμικες επιθεωρήσεις). Η παραβίαση του κανόνα των ίσων αποστάσεων. Η επιθεώρηση του γυμνού και του θεάματος (δεκαετία του ΄50).
  9. Γίνεται αναφορά στην ανάδυση νέων τάσεων στη δεκαετία του 60 (Οδός ονείρων, Όμορφη Πόλη). Η προσπάθεια του Μάνου Χατζηδάκι και του Μίκη Θεοδωράκη να ανανεώσουν το είδος
  10. Η επιθεώρηση στα χρόνια της δικτατορίας. Γίνεται αναφορά στην ανάδυση νέων θεατρικών σχημάτων αλλά και πολλών νέων ηθοποιών, που ασχολούνται συστηματικά με το είδος (Ελεύθερο Θέατρο),
  11. Γίνεται αναφορά στη μετεπιθεώρηση του Λάκη Λαζόπουλου, καθώς και στις σύγχρονες παραδοσιακές και εναλλακτικές προτάσεις που συμπληρώνουν το πάζλ του ιδιαίτερου αυτού θεατρικού είδους. Χάρρυ Κλυν, Θεσσαλικό Θέατρο.
  12. Αναφορά στην παρακμή του είδους. Σύγχρονες προτάσεις ανανέωσης. Από τη νομιμοποίηση του είδους (Εθνικό Θέατρο, Βίρα τις Άγκυρες) στη νομιμοποίηση του Μάρκου Σεφερλή.
  13. Ολοκλήρωση του μαθήματος. Παρουσίαση εργασιών. Συμπεράσματα. 

Ημερομηνία δημιουργίας

Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου 2024