Παρουσίαση/Προβολή

Το μάθημα επικεντρώνεται στη μελέτη και τη δραματολογική ανάλυση θεατρκών έργων από το 1880 έως το 1940, εστιάζοντας κυρίως στο θεατρικό κείμενο και την ανάλυσή του (τόπος, χρόνος, πρόσωπα, δράση, ύφος, μορφή, περιεχόμενο, τρόπος δομής και ανάπτυξης των θεμάτων), δίχως να παραβλέπονται η θεωρητική μελέτη των ρευμάτων (νατουραλισμού, εξπρεσιονισμού, συμβολισμού σουρεαλισμού), η εξέλιξη της θεατρικής φόρμας, ζητήματα αισθητικής και κριτικής, η ιστορική, κοινωνιολογική, ιδεολογική, φιλοσοφική ή γλωσσική προσέγγιση, αναλόγως του έργου. Ίψεν, Στρίντμπεργκ, Τσέχωφ (με τις διαφοροποιήσεις του καθενός ξεχωριστά, ως προς το ύφος και το περιεχόμενο), Μάτερλινκ, Πιραντέλλο, Ζαρρύ και Βέντεκιντ είναι συνήθως οι συγγραφείς αναφοράς. Αναζητούνται επίσης συνδετικοί κρίκοι ανάμεσα σε έργα και συγγραφείς, αλλά και διαφοροποιήσεις, όχι μόνο μεταξύ των δραματουργών αλλά και εντός του  έργου του ίδιου συγγραφέα.

Ταυτόχρονα με την ανάλυση του κειμένου και το θεωρητικό πλαίσιο που τη συνοδεύει γίνεται αναφορά σε σημαντικές παραστάσεις του παρελθόντος (παροτρύνονται οι φοιτητές να δουν παραστάσεις από ψηφιακά αρχεία) και σε παραστάσεις της τρέχουσας περιόδου, με έμφαση σε συγκεκριμένα στοιχεία του κειμένου και του τρόπου απόδοσής τους από διαφορετικούς σκηνοθέτες.

Το μάθημα εξετάζεται γραπτώς, με θέμα ανάπτυξης που θα απαιτεί γνώση των κειμένων και κριτική σκέψη. Κρίνεται η ορθότητα των απαντήσεων, η αναφορά σε συγκεκριμένα παραδείγματα του κειμένου που να τεκμηριώνουν την απάντηση και να αποδεικνύουν τη γνώση του κειμένου (των κειμένων), καθώς και η τεκμηριωμένη προσωπική άποψη, όπως και ο ορθός και συγκροτημένος γραπτός λόγος.