Παρουσίαση/Προβολή

Το μάθημα εισάγει τους φοιτητές στην κοινωνιολογία της μαζικής δημοκρατίας όπως αυτή απαντάται στην Ελλάδα της μεταπολιτευτικής περιόδου. Διερευνούμε αρχικά τις ιστορικές προϋποθέσεις και την καταγωγή του φαινομένου στην αστική και πολιτισμική ανάπτυξη της δεκαετίας του 60, στις αντινομίες και παλινδρομήσεις της περιόδου της Δικτατορίας και εισέρχεται κατόπιν στο κυρίως αντικείμενό του που είναι οι κοινωνικές δυναμικές της περιόδου 1974-2019.

Το μάθημα περιστρέφεται γύρω από τον άξονα μελέτης του εκσυγχρονισμού των κοινωνικών σχέσεων και την πολιτισμική κοινωνιολογία των μεσαίων στρωμάτων ενώ προετοιμάζει τους φοιτητές για την κατανόηση των φαινομένων της ύστερης νεωτερικότητας. Κύριο όχημα για την μελέτη αυτή αποτελεί μια διευρυμένη θεωρία του κοινωνικού εκσυγχρονισμού που θα συλλαμβάνει τις «πολλαπλές νεωτερικότητες» που κατοικούν στον ελληνικό κοινωνικό σχηματισμό, θα διαχειρίζεται την σχέσημοντέρνου και παραδοσιακού, τις διακυμάνσεις που ορίζουν την εκσυγχρονιστική μηχανική και τις παλινδρομικές κινήσεις της ατομικότητας τις τελευταίες δεκαετίες. Χωρίς να παύει να παρακολουθεί τις πολιτικές εξελίξεις, το μάθημα τις από-ευθυγραμμίζει από τις κοινωνικές τάσεις και δυναμικές δίνοντας το βάρος στο ερώτημα: πόσο αυτόνομα μπορεί να δρα το άτομο στη σύγχρονη Ελλάδα από το κράτος, την οικογένεια, τα δίκτυα παραδοσιακής αναπαραγωγής και την αγορά. Αναζητά τις«τεχνολογίες» της ατομικής αυτονομίας μεταξύ οικογενειακής προστασίας και οικονομικής ανασφάλειας σε συνθήκες αυξημένης διακινδύνευσης και μέσα στο πολιτισμικό πλέγμα του καταναλωτικού ευδαιμονισμού. Φέτος ειδικότερα θα εστιάσει στην προσέγγιση των ακόλουθων εμπειρικών πεδίων: κοινωνιολογία του πολιτικού συστήματος, του δημόσιου χώρου και τη διαμόρφωση της δημόσιας σφαίρας (σκάνδαλα, τύπος, τρομοκρατία), κοινωνιολογία του ιδιωτικού χώρου με έμφαση στην οικογένεια, κοινωνιολογία του πολιτισμού και πολιτικές της υγείας.