Παρουσίαση/Προβολή

Βιβλιογραφία

Βιβλιογραφία

Αdorno, W.Th., M.Horkheimer.1996. Διαλεκτική του Διαφωτισμού. Μτφρ. Λ.Αναγνώστου-Επιμ. Γ.Κουζέλης. Αθήνα:Νήσος.

Androutsopoulos, Jannis. 2008. “Potentials and Limitations of Discourse-Centered Online Ethnography.” Language@Internet 5. http://www.languageatinternet.org/articles/2008/1610.

Arendt, H. 2011. Ελευθερία, Αλήθεια και Πολιτική. Μτφρ.Γ.Ν.Μερτίκας. Αθήνα: Στάσει Εκπίπτοντες.

Arendt, H. 2005. Υπόσχεση Πολιτικής. Μτφρ.Κ.Χαλμούκου. Αθήνα: Κέδρος.

Arendt, Η. 1986. Η Ανθρώπινη Κατάσταση (Vita Activa).Mτφρ: Σ.Ροζάνη, Γ. Λυκιαρδόπουλου. Αθήνα: Γνώση.

Αρχάκης Α. 2020. Από τον Εθνικό στον Μετα-εθνικό Λόγο. Μεταναστευτικές Ταυτότητες και Κριτική Εκπαίδευση. Αθήνα: Πατάκης. 

Bakhtin, M. 2008. Dialogic Imagination. Four Essays. Transl. C.Emerson & M. Holquist. Austin: University of Texas Press.

Benjamin, W. 1990. Για τη γλώσσα γενικά και για τη γλώσσα του ανθρώπου. Μτφρ. Α. Μιχαηλίδης. Αθήνα: Αστρολάβος/Ευθύνη.

Benveniste, E. 1971. Problems of General Linguistics. Transl. M. E. Meek. Miami: University of Miami Press.

Benwell, B., Ε. Stokoe. 2006. Discourse and Identity. Edinburgh: Edinburgh University Press.

Βολοσίνοφ, Ν.Β. 1998. Μαρξισμός και φιλοσοφία της γλώσσας. Μτφρ. Β. Αλεξίου. Αθήνα: Παπαζήσης.

Boukala, S. 2016. “Rethinking topos in the discourse historical approach:Endoxon seeking and argumentation in Greek media discourses on ‘Islamist terrorism’”. Discourse Studies 1–20.

Caldas- Coulthard, C-R, M. Coulthard. 2023. Texts and Practices Revisited. Essential Readings in Critical Discourse Analysis. London: Routledge. 2nd Edition

Caldas- Coulthard, C-R, M. Coulthard. 1996. Texts and Practices – Readings in Critical Discourse Analysis. London: Routledge.

Γεωργαλίδου, Μ. , Σηφιανού, Μ., Τσάκωνα, Β. (επιμ.) 2014. Ανάλυση Λόγου. Αθήνα: νήσος

Γούτσος, Δ. & Σ. Μπέλλα (επιμ.). 2022. Κοινωνιογλωσσολογία. Αθήνα: Gutenberg.

Chouliaraki, L. & Fairclough, N. 1999. Discourse in Late Modernity. Edinburgh: Edinburgh University Press.

Kύρκος Δ. 2008. Ανάλυση Λόγου. Κοινωνικο-Φιλοσοφική Θεμελίωση. Αθήνα: Πλέθρον.

Fairclough, I. and Fairclough, N. 2013. Political Discourse Analysis: A Method for Advanced Students. London: Routledge.

Fairclough, N. 2002. Discourse and Social Change. Cambridge:Polity Press.

Fairclough, N. 2003. Analysing Discourse. Textual Analysis for Social Research. London: Routledge.

Fairclough, N., B. Jessop & A. Sayer. 2004. Critical realism and semiosis. Στο Joseph, J. & J.M. Roberts (eds). Realism, Discourse and Deconstuction. London: Routledge, 23- 43.

Fairclough, N., Wodak, R. 1997. Critical Discourse Analysis. In Van Dijk, T. (ed.) Discourse as Social Interaction.v. 2, 258-283. Thousand Oaks: Sage Puplications.

Fairclough N. 1995. Critical Discourse Analysis: The Critical Study of Language. London: Longman.

Fairclough, N.1989. Language and Power. London: Longman.

Forchtner, B. 2010. ‘Jürgen Habermas and the critical study of language ’. CADAAD –Critical Approaches to Discourse Analysis across Disciplines , 4 ( 1 ), 18 – 37.

Forchtner , B., A. Tominc. 2012 . ‘ Critique and argumentation. On the relation between the discourse- historical approach and pragma- dialectics ’. Journal of Language and Politics 11 ( 1 ): 31 – 50 .

Foucault, M. 2005. Η Ιστορία της Σεξουαλικότητας. Η Δίψα της Γνώσης. Μτφρ. Γ,Ροζάκη. Αθήνα: Κέδρος.

Foucault, Μ. 1987. Η Αρχαιολογία της Γνώσης. Μτφρ. Κ. Παπαγιώργης. Αθήνα; Εξάντας.

Fowler, R. 1991. Language in the News: Discourse and Ideology in the Press. London: Routledge.

Fowler, R. , R. Hodge, G. Kress & T. Trew. 1979. Language and Control. London: Routledge & Kegan Paul.

Garssen B., F-S. Henkemans, F. Snoeck, E. Feteris (eds). 2011. Keeping in touch with Pragma-Dialectics. Amsterdam/Philadelphia: John Benjamins.

Gee, J. P. 2008. Social linguistics and literacies: Ideology in Discourses. London: Falmer Press.

Gee, J.P. 1999. An Introduction to Discourse Analysis: Theory and Method. London & New York: Routledge.

Georgakopoulou, Α. & D. Goutsos. 2004. Discourse Analysis: An Introduction. Edinburgh: Edinburgh University Press. 2nd edition.

Goutsos, D. 1997. Modeling Discourse Topic: Sequential Relations and Strategies in Expository Text. Norwood, NJ: Ablex.

Ηabermas, J. 1997. H Hθική της Επικοινωνίας. Ηθική του Διαλόγου. Σημειώσεις για ένα Πρόγραμμα Θεμελίωσης.  Μτφρ. Κ.Καβουλάκος. Αθήνα: Εναλλακτικές εκδόσεις.

Hak, T. & N. Helsloot (eds). 1995. Μichel Pêcheux. Αutomatic Discourse Analysis. Trnsl. D. Macey. ΄Amsterdam: Rodopi.

Halliday, M. A. K., Hasan, R. 1989. Language, Context, and Text: Aspects of Language in a Social-semiotic Perspective. Oxford: Oxford University Press.

Halliday, M.A.K. 1985. An Ιntroduction to Functional Grammar. London: Arnold.Halliday, M. A. K. 1978. Language as social semiotic: The social interpretation of language and meaning. Baltimore :University Park Press.

Hart, C & P.Cap (eds). 2014. Contemporary Critical Discourse Studies. London: Bloomsbury Publishing.

Hodge, R., G. Kress.1993. Language aς Ιdeology. London: Routledge.

Hodge, R., G.Kress. 1988. Social Semiotics. Cambridge: Polity Press.

Horkheimer, M. 1990. Kείμενα Γνωσιοθεωρίας και Κοινωνικής Κριτικής. Μτφρ. Α. Οικονόμου. Αθήνα: Πλέθρον.

Howarth, D. 2008. Η Έννοια του Λόγου. Μτφρ. Σ. Καναούτη – Επιμέλεια Γ. Σταυρακάκης. Αθήνα: Πολύτροπον

Ιντζίδης, Ε. 2023.  Τα Προγράμματα Σπουδών Γλωσσικής Αγωγής 2011 και 2021: διαλογική (discursive) δομή, κοινωνικοί δρώντες, ιεραρχίες. Μελέτες για την ελληνική γλώσσα 42: 193-200.

Iντζίδης, Ε., Μ. Γεωργαλίδου & Ε. Καραντζόλα. 2022. Πρόγραμμα σπουδών για τη γλώσσα στην υποχρεωτική εκπαίδευση (2011): Ιεραρχίες και αναπαραστάσεις των κοινωνικών συμμετεχόντων. Στο Σ. Ντάλης & Μ. Στεφανάκης (επιμ.), Επετηρίδα του Τμήματος Μεσογειακών Σπουδών. Αθήνα: Παπαζήσης, 115-125.

Ιντζίδης, Ε. & Ε. Καραντζόλα. 2021. Επιστήμη - κοινωνία - πολιτική: αναπαραστάσεις της πανδημίας. Στο Σ. Ντάλης (επιμ.) Μετά την πανδημία: η Ελλάδα, η Ευρώπη και ο κόσμος στη σκιά της δυστοπίας. Αθήνα: Εκδ. Παπαζήση, 549-567

Intzidis, E. & G. Prevedourakis. 2008. An(other) Enemy: the representation of otherness in gaming culture. In Carpentier, N., Spinoy, E. [eds.] Discourse Theory and Cultural Analysis: Media, Arts and Literature. Cresskill-New Jersey: Hampton Press: 209-225.

Intzidis, E. & G. Prevedourakis. 2003. ‘Coalition forces and poetic alliances: discourses, identities, constructions’. Ιnternational Journal of the Humanities 1: 1973-1985.

Ives, P. 2008. Gramsci’s Politics of Language. Engaging the Bakhtin Circle and Frankfurt School. London: University of Τoronto Press.

Karantzola, E. & E. Intzidis. 2001. Multimodality Across the Curriculum. Στο Kalantzis M. (ed.) Languages of Learning: Changing Communication and Changing Literacy Teaching. Melbourne: Common Ground Publishing: 9-23.

Κιουπκιολής Α., Κοσμά Υ., Πεχτελίδης Γ. (επιμ.).2015. Θεωρία του Λόγου. Δημιουργικές εφαρμογές. Αθήνα: Gutenberg.

Korta, K., J. Perry. 2011. Critical Pragmatics. An Inquiry into Reference and Communication. Cambridge: Cambridge University Press.

Κουζέλης, Γ. 2003. Για μια κριτική θεωρία της υποκειμενικότητας: ξαναδιαβάζοντας (με) τον Χορκχάιμερ. Στο Κ. Καβουλάκος (επιμ.).  Κριτική Θεωρία: Παράδοση και Προοπτικές. Αθήνα: Νήσος, 25-46.

Kύρκος Δ. 2008. Ανάλυση Λόγου. Κοινωνικο-Φιλοσοφική Θεμελίωση. Αθήνα: Πλέθρον.

Kress, G. & T. Van Leeuwen. 1990. Reading Images. Deakin University Press.

Kress, G. 2010. Multimodality. A Social Semiotic Approach to Contemporary Communication. London: Routledge.

Laclau, E. 2014. The Rhetorical Foundations of Society. Brooklyn, NY: Verso.

Machin , D., Τ. Van Leeuwen. 2005. ‘ Computer games as political discourse: the case of Black Hawk Down ’. Journal of Language and Politics  4( 1 ) .

Machin , D., Τ. Van Leeuwen. 2009. ‘ Toys as discourse: children’s war toys and the war on terror ’. Critical Discourse Studies 6 ( 1 ): 51 – 64.

Μπουκάλα, Σ. & Στάμου, Α. (επιμ). 2023. Κριτική Ανάλυση Λόγου -(Απο)Δομώντας την Ελληνική Πραγματικότητα. Αθήνα: νήσος.

Pêcheux, M.1992 Language, semantics and ideology. Macmillan

Phillips L., Jorgensen W.A. 2009. Ανάλυση Λόγου. Θεωρία και Μέθοδος. Μτφρ. Α. Κιουπκιολής. Αθήνα: Παπαζήση.

Πολίτης Π. (επιμ.) 2008. Ο Λόγος της Μαζικής Επικοινωνίας: Το Ελληνικό Παράδειγμα. Θεσσαλονίκη: Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη.

Torfing, J. 1999. New Theories of Discourse. Laclau, Mouffe, Žižek. Oxford: Blackwell Publishers

Saussure, F. 2012. Writings in general linguistics. Transl. C.Sanders & M.Pires. Oxford: Oxford, Oxford University Press,

Στάμου, Α., Ε.Γρίβα, Σ. Μπούρας, Κ. Ντίνας. 2019. “‘Εμείς’/ οι ‘Άλλοι’ ─ ‘Εδώ’/ ‘Εκεί’: Μια Κριτική Ανάλυση του Λόγου 270 Μεταναστών/τριών Μαθητών/τριών Αλβανικής Καταγωγής”. Βήμα των Κοινωνικών Επιστημών ΙΗ'(71): 89-109.

Stamou, A.G. 2018^α. “Studying the interactional construction of identities in Critical Discourse Studies: A proposed analytical framework”.  Discourse &Society, 29(5), 568-589.

Starobinski, J. 1971. Les mots sous les mots. Les anagrammes de Ferdinand de Saussure. Gallimard: Paris.

van Dijk, Th.A. 1998. Ideology and Discourse. A Multidisciplinary Introduction. London: Sage.

van Dijk, Th.A. 2009. Society and Discourse. How Social Contexts Influence Text and Talk. Cambridge: Cambridge University Press.

van Dijk, Th.A. 2008. Discourse and Context. A sociocognitive approach. Cambridge: Cambridge University Press.

van Leeuwen, T. 2008. Discourse and Practice. New Tools for Critical Discourse Analysis. Oxford: Oxford University Press.

Volosinov, V. N. 1998. Μαρξισμός και φιλοσοφία της γλώσσας. Τα βασικά προβλήματα της κοινωνιολογικής μεθόδου στην επιστήμη της γλώσσας. Μτφρ. Β. Αλεξίου. Αθήνα: Παπαζήσης.

Wodak R., M. Krzyzanowski (eds). 2008. Qualitative Discourse Analysis in the Social Sciences. London : Palgrave.

Wodak, R., G. Weiss G (eds). 2003.  Critical Discourse Analysis. Theory and Interdisciplinarity. London: Palgrave Macmillan.

Wodak, R., M.Meyer (eds.). 2001. Methods of Critical Discourse Analysis. London: Sage.

Wodak. Ruth. 1996. Disorders of Discourse. London: Longman.

Μέθοδοι διδασκαλίας

(Σταδιακά στη διάρκεια του εξαμήνου) 

1. Συμμετοχή διδάσκοντος και φοιτητών /τριών με όρους μετασχηματισμού θέσης.

Το μάθημά μας αποτελεί -όπως κάθε μάθημα- μια κοινότητα πρακτικής, στην οποία ανταλλάσσονται δυναμικά οι ατομικές πρακτικές των μελών της στην προσέγγιση της γνώσης, στην οργάνωσή της προκειμένου να μπορεί να γνωστοποιείται από το ένα μέλος στο άλλο. Για να επιτυγχάνεται αυτό χρειάζεται ο ρόλος του διδάσκοντος να διαμοιράζεται. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα είναι ο μόνος και μοναχικός  πόρος γνώσεων καθώς πόροι γνώσης είναι και τα άλλα μέλη της κοινότητας. Κατά συνέπεια το μάθημα θα οργανώνεται με βάση την εναλλαγή των ρόλων (τη μαθησιακή ροή).

1.1 Εισήγηση από τον διδάσκοντα. Η εισήγηση θα έχει γνωστοποιηθεί έγκαιρα στην ομάδα, ώστε τα μέλη της μετά την να θέτουν απορίες αλλά και διαφωνίες ή ακόμη και επεκτάσεις αυτής της παρουσίασης (σύμφωνα με τα όσα ήδη ξέρουν, με τα όσα έχουν εκείνα διερευνήσει, μιας και η εισήγηση θα είναι έγκαιρα διαμοιρασμένη σε αυτούς).

1.2 Εισήγηση από τις/τους φοιτητές/τριες. Οι φοιτητές/τριες γίνονται τώρα εκείνοι διδάσκοντες (άρα συμμετοχή με μετασχηματισμό θέσης). Αναλαμβάνουν να παρουσιάσουν σε μια θεματική μια σύντομη εισήγηση με αφορμή ένα άρθρο και γίνονται τα άλλα μέλη εκείνοι/ες που θα αναλάβουν τον σχολιασμό της εισήγησης. 1.3 Το συχνότερο σε κάθε μάθημα μπορεί να υπάρχει και εναλλαγή των 1.1 και 1.2

2. Στρατηγικές ακαδημαϊκού κριτικού γραμματισμού

Στη διάρκεια των μαθημάτων με:

--> τη μέθοδο αναζήτησης έγκυρων πηγών με διαμόρφωση κριτηρίων

--> και τις συνεργατικές παρουσιάσεις άρθρων  (προφορικές, πολυτροπικές με μορφή power points ή/και με οδηγούς κύριων σημείων)

ασκούμεθα σε (Tentolouris 2023)

ρητορικές πρακτικές που εστιάζουν στην κριτική αναστοχαστικότητα

γλωσσολογικές πρακτικές που εστιάζουν:

•      στην κριτική γλωσσική επίγνωση σε επίπεδο μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας
•       στη λειτουργική διερεύνηση των ακαδημαϊκών κειμενικών ειδών
•       στην εθνογραφική προσέγγιση του σχεδιασμού και ανασχεδιασμού των νοημάτων που παράγονται κατά τον          σχολιασμό της αρθρογραφίας του πεδίου 

(βλ. και Tentolouris F. (2023). What Can Count As Critical Academic Literacy Education? Journal of Language and Education, 9(3), 192-199.)

Μέθοδοι αξιολόγησης

H Aξιολόγηση επιμερίζεται σε 

--> Αξιολόγηση του διδάσκοντος  - μαθήματος (με ερωτηματολόγιο)

--> Αξιολόγηση των φοιτητών/τριών

•    με σύντομες -ατομικές και ομαδικές- παρουσιάσεις άρθρων, τεκμηρίωσης ερευνητικών ερωτημάτων (συμμετοχή) - 30%
•    με τελική εργασία εξαμηνιαίου μαθήματος που θα εστιάσει κυρίως σε εφαρμογή σύμφωνα με τα όσα θα           συζητηθούν στις ενότητες του 3ου μέρους (δες περιγραφή ενοτήτων) - 70%

Προτεινόμενα συγγράμματα