Παρουσίαση/Προβολή

(ILL170) -  Γεράσιμος Ζώρας

Περιγραφή Μαθήματος

Στο μάθημα αυτό ανιχνεύονται πρωτίστως οι γό­νι­μες αλληλεπιδράσεις που ασκήθηκαν, κατά καιρούς, ανάμεσα στα ελ­λη­νικά και τα ιταλικά γράμματα: από τα βενετοκρατούμενα Επτάνησα και τις δύο σχεδόν σύγχρονες μεταξύ τους Παλιγγενεσίες, μέχρι τον 20ό αιώνα και τις σχέσεις που ανέπτυξαν μεταξύ τους κορυφαίοι ταγοί των γραμμάτων των δύο χωρών, ο Παλαμάς, ο Καβάφης, ο Καζαντζάκης, ο Κανελλόπουλος από τη μια, ο d’Annunzio, ο Pirandello, ο Marinetti, ο Pasolini από την άλλη. Επίσης επισημαίνονται και σχολιάζονται έργα νεοελλήνων λογοτεχνών, μέσα στα οποία αντι­κα­τοπτρίζεται η Ιταλία ως φυσικός χώρος και ως φορέας πολιτισμού. Παρουσιάζονται μυθιστο­ρήματα και διηγήματα που δια­δρα­μα­τίζονται σε πόλεις της Ιταλίας, καθώς και ποιήματα που έχουν ως θέμα τους τις αναρίθμητες φυσικές ομορφιές και τις θελκτικές πολι­τι­στικές ιδιαιτερότητες της συγκεκριμένης χώρας. Συγκεκριμένα, παρουσιάζονται και σχολιάζονται σχετικές με την Ιταλία αναφορές κορυφαίων λογοτεχνών μας (Σολωμού, Πα­πα­­διαμάντη, Ροΐδη, Βιζυηνού, Παλαμά, Θεοτοκά, Πρεβε­λά­κη, Καρυω­τάκη, Ουράνη, Σικελιανού, Καζαντζάκη, Πετσάλη-Διομίδη, Σεφέ­ρη, Ελύτη, Βρεττάκου, Ρίτσου, Βασιλικού, Πατρίκιου, κ.ά.). Επίσης παρουσιάζονται τα τριάντα ιταλικά σονέτα της πρώτης ποιητική συλλογή του Διονυσίου Σολωμού Rime Improvvisate, καθώς και άλλα ιταλόγλωσσα κείμενα Επτανησίων λογοτεχ­νών, από τα οποία τεκμη­ριώνεται η εκτενής χρήση της ιταλικής γλώσσας στα Ιόνια νησιά, ακό­μη και μετά την περίοδο της Ενετοκρατίας. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στα πάσης φύσεως ποιητικά, κριτικά αλλά και σε επιστολιμαία κείμενα του Παλαμά, που αναφέρονται σε επιφανείς Ιταλούς λογοτέχνες (Dante, Petrarca, Boc­cac­cio, Ario­sto, Michelangelo, Tasso, Alfieri, Monti, Foscolo, Manzoni, Leopardi, Carducci, Verga, Guerrini, Pascoli, Serao, d’Annunzio, Pira­n­dello, Marinetti, Papini). Από τις ποικίλες κρίσεις του Παλαμά για τη ζωή και για τα έργα των παραπάνω συγγραφέων τεκμηριώνεται η βαθιά γνώση του της ιταλικής λογοτεχνίας, κυρίως με τη βοήθεια γαλ­λι­κών η ελληνικών μεταφράσεων που διέθετε στην προσωπική του βιβλιοθήκη. Ομοίως παρουσιάζεται η σχέση του Νίκου Καζαντζάκη με την Ιταλία (και έργα των μειζόνων λογοτεχνών της, όπως του San Francesco, του Dante, του Boccaccio, του Macchiavelli, του Pirandello), καθώς και του Βασίλη Βασιλικού, κατά τη διαμονή του σε αυτή τη χώρα επί μια δεκαπενταετία. Επίσης παρουσιάζονται και μεταφράσεις ποιητικών έργων Ιταλών λογοτεχνών που φιλοτέχνησαν Νεοέλ­ληνες ποιητές. Τέλος, αναλύονται ελληνόθεμα κείμενα Ιταλών ποιητών και πεζογράφων, όπως ο d’Annunzio, ο Marinetti, ο Savinio, ο Pasolini, ο Ungaretti, ο Quasimodo.

Ημερομηνία δημιουργίας

Τετάρτη 18 Μαρτίου 2020