Παρουσίαση/Προβολή

(ECD399) -  Ολυμπία Αγαλιανού

Περιγραφή Μαθήματος

Ο χορός στην εκπαίδευση/ Ολυμπία Αγαλιανού

Το μάθημα έναι σεμιναριακό και η παρακολούθηση είναι υποχρεωτική. Γίνοτναι δεκτοί/ές φοιτητές και φοιτήτριες του 7ου εξαμήνου και οι επί πτυχίω.

Ο χορός αποτελεί πανανθρώπινο μέσο έκφρασης και επικοινωνίας. Είναι μια από τις αρχαιότερες τέχνες και έχει αξιοποιηθεί πολυποίκιλα ως μέσο αγωγής. Σκοπός του μαθήματος είναι να ευαισθητοποιήσει τους φοιτητές και να τους φέρει σε επαφή με το χορό ως τέχνη, κοινωνική επιτέλεση και εκπαιδευτικό μέσο. Οι στόχοι του μαθήματος κινούνται σε δύο κατευθύνσεις. Η πρώτη αφορά την προσωπική ανάπτυξη των φοιτητών, την ενίσχυση των εκφραστικών και δημιουργικών ικανοτήτων τους, την επαφή με το σώμα και το προσωπικό κινητικό λεξιλόγιο και τη δυνατότητας αποτελεσματικής μη λεκτικής επικοινωνίας. Η δεύτερη αφορά την εξοικείωση με θεωρητικές γνώσεις και πρακτικές εφαρμογές οι οποίες θα επιτρέψουν στους φοιτητές να αξιοποιήσουν το χορό στη διδακτική πράξη, είτε ως αυτόνομο μέσο, είτε σε συνδυασμό και με άλλες τέχνες και γνωστικά αντικείμενα. Ως κύριο θεωρητικό εργαλείο χρησιμοποιείται η θεωρία του Rudolph Laban (Laban Movement Analysis) σε συνδυασμό και με άλλες θεωρίες και καλλιτεχνικές προσεγγίσεις. Τα είδη του χορού τα οποία προσεγγίζονται είναι ο δημιουργικός χορός και οι λαϊκοί/ παραδοσιακοί χοροί από άλλες χώρες και την Ελλάδα. Ιδιαίτερη σημασία δίδεται στη σύνδεση χορού με τη μουσικής και το τραγούδι/φωνή και στη δυνατότητα του χορού να λειτουργεί ως μέσο κοινωνικής συνοχής. Το μάθημα συνδυάζει την πράξη με τη θεωρία αποκλειστικά μέσα σε βιωματικές δραστηριότητες οι οποίες βασίζονται στη συμμετοχή των φοιτητών και στον αναστοχασμό πάνω σε αυτές.

Dance in education

Dance is considered as a universal way of expression and communication. It is one of the oldest art forms and it has been in education widely. The scope of the course is to introduce students to dance as an art form, social aspect and educational medium. The objectives are processing two interacting directions. The first concerns the students’ personal growth through the development of their expressive and creative skills. Within this context students come in deeper contact with their bodies and their personal movement vocabulary enhancing the potentials of nonverbal expression and communication. The second concerns students’ professional development through the acquisition of basic elements of the theory and praxis of dance giving the potential to integrate this art form in their teaching as a subject or a part of other activities. The theoretical framework is based on Rudolph’s Laban theory (Laban Movement Analysis) in combination with other pedagogical and artistic approaches. The course is based on the elaboration of creative dance and folk / traditional dances from Greece and other countries and on the relations between dance and music and song/voice. Additionally, dance is perceived as means of social cohesion. During lesson process, theory is closely linked to praxis and the significant knowledge is based on the experiential knowledge through students’ participation targeted activities and their reflection on them. 

Ημερομηνία δημιουργίας

Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2018