Please ensure Javascript is enabled for purposes of website accessibility

Παρουσίαση/Προβολή

Εικόνα επιλογής

Σχεσιακές και μετανθρωπιστικές προσεγγίσεις στην αρχαιολογία

(ARCH950) -  Γεώργιος Βαβουρανάκης

Περιγραφή Μαθήματος

Σκοπός του σεμιναρίου είναι να εξετάσει μερικές από τις ιδέες της νεώτερης και σύγχρονης φιλοσοφίας που έχουν επηρεάσει την αρχαιολογική σκέψη, καθώς αφορούν τη σχέση του ανθρώπου με τον υλικό πολιτισμό. Έμφαση δίνεται στις πρόσφατες σχεσιακές και μετανθρωπιστικές προσεγγίσεις. Οι φοιτήτριες/φοιτητές επιλέγουν εκπροσώπους της φιλοσοφίας ή της ευρύτερα οριζόμενης ως κοινωνιολογικής θεωρίας (π.χ. Μως, Ingold, Φουκώ, Gell, Λατούρ, DeLanda κ.ά.), αλλά και της ίδιας της αρχαιολογικής θεωρίας (π.χ. Barrett, Hodder, Knappett, Malafouris), συζητούν τις ιδέες καθαυτές και βρίσκουν ένα συναφές αρχαιολογικό παράδειγμα για να κατανοήσουν το προϊστορικό Αιγαίο μέσα από τις ιδέες αυτές.
 
The seminar aims to examine several ideas of modern and contemporary philosophy that have influenced archaeological thought, since they refer to the relation of people to material culture. Emphasis is placed upon the recent relational and post-humanist approaches. Students select representatives of philosophy or the wider defined social theory (e.g. Mauss, Foucault, Gell, Latour, DeLanda etc.), but also of archaeological theory itself (e.g. Barrett, Hodder, Knappett, Malafouris), they discuss their ideas themselves and they find suitable archaeological examples in order to understand the prehistoric Aegean through them.

Ημερομηνία δημιουργίας

Δευτέρα 4 Απριλίου 2022

  • Βιβλιογραφία

    DeLanda, M. 2016. Assemblage theory. Edinburgh: Edinburgh University Press.

    Gell, A. 1998. Art and Agency: An Anthropological Theory. Oxford: Oxford University Press.

    Harris, O. and C. Cipolla, 2017. Archaeological theory in the new millennium. Introducing current perspectives.  London and New York: Routledge.

    Hodder, I. 2012. Συνύφανση. Μια αρχαιολογία των σχέσεων μεταξύ ανθρώπων και πραγμάτων (μετάφραση N. Κούρκουλος). Αθήνα: Εκδόσεις του 21ου.

    Ingold, T. 2011. Being alive. Essays on movement, knowledge and description. London and New York: Routledge.

    Knappett, C. 2005. Thinking through material culture. An interdisciplinary perspective. Philadelphia: Pennsylvania University Press.

    Latour, B. 2005. Reassembling the Social – An Introduction to Actor-Network-Theory. Oxford: Oxford University Press.

    Malafouris, L. 2013. How things shape the mind. A theory of material engagement. Cambridge MA: The MIT Press.

    Mauss, M. 1999. Το δώρο: Μορφές και λειτουργίες της ανταλλαγής στις αρχαϊκές κοινωνίες (μετάφραση Ά. Σταματοπούλου-Παραδέλλη). Αθήνα: Εκδόσεις Καστανιώτη.

    Olsen, B., M. Shanks, T. Webmoor, C. Witmore 2012. Archaeology. The discipline of things. Berkeley and Los Angeles: University of California Press.

    Μέθοδοι διδασκαλίας

    Οι συμμετέχουσες-οντες επιλέγουν συγκεκριμένα θεωρητικά έργα και αναλαμβάνουν να τα παρουσιάσουν και να διευθύνουν τη σχετική συζήτηση της ομάδας η οποία αφορά κατά το ήμισυ τις ιδέες και έννοιες που αναπτύσσονται στο εκάστοτε έργο και κατά το ήμισυ αρχαιολογικά παραδείγματα εφαρμογής αυτών των θεωρητικών κατευθύνσεων.

    Μέθοδοι αξιολόγησης

    Οι συμμετέχουσες-οντες γράφουν τέσσερις εργασίες με αρχαιολογικά παραδείγματα θεωρητικών προσεγγίσεων που αναλύονται στο μάθημα: Τρεις μικρές εργασίες (1000 λέξεις) και μία μεγαλύτερη (3500 λέξεις). Είναι δυνατόν να χρηιμοποιηθούν τα ίδια παραδείγματα για διαφορετικές θεωρητικές προσεγγίσεις καθώς και να επαναληφθεί μία θεωρητική προσέγγιση στη μεγαλύτερη εργασία, αλλά δεν πρέεπι να επαναληφθεί η ίδια προσέγγιση με το ίδιο παράδειγμα. υποχρεωτική η προφορική παρουσίαση της μεγάλης εργασίας

    Προαπαιτούμενα

    Δεν υπάρχουν προαπαιτούμενα