Παρουσίαση/Προβολή

(1919) -  Βαγγέλης Καραμανωλάκης, Δήμητρα Λαμπροπούλου

Περιγραφή Μαθήματος

Το μάθημα προσφέρεται σε συνεργασία με τους μεταδιδακτορικούς ερευνητές Μάνο Αυγερίδη, Ελένη Κούκη, Μάγδα Φυτιλή, του προγράμματος «Politics of Recognition: The Afterlife of the Greek Resistance in Law, History, and Memory» (ΕΛΙΔΕΚ).

Περίληψη: Μετά τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, όλα τα ευρωπαϊκά κράτη βρέθηκαν αντιμέτωπα με τις κληρονομιές αυτής της τραυματικής και συχνά συγκρουσιακής εμπειρίας. Επρόκειτο για κληρονομιές όχι μόνο δύσκολες, αλλά και κρίσιμες για την επεξεργασία και την εδραίωση των μεταπολεμικών πολιτικών. Στόχος του σεμιναρίου είναι να μελετηθούν οι πολιτικές διαχείρισης του συγκεκριμένου παρελθόντος ως μια νέα μορφή κρατικών πολιτικών οι οποίες στόχευαν στην εκ νέου αποκατάσταση του κοινωνικού ιστού και στη νομιμοποίηση των μεταπολεμικών κυβερνήσεων, χρησιμοποιώντας ως εργαλεία την  αποδοχή και τον αποκλεισμό ενός ευρέος φάσματος πρακτικών και συμπεριφορών που είχαν λάβει χώρα στα χρόνια του πολέμου.

Μετά από μια πρώτη θεωρητική προσέγγιση αυτών των πολιτικών έμπρακτης διαχείρισης του παρελθόντος, θα εξεταστεί η ελληνική περίπτωση της αναγνώρισης της Αντίστασης ως ένα παράδειγμα εθνικό με διεθνή συμφραζόμενα. Η αναγνώριση της Αντίστασης στην Ελλάδα υπήρξε μία μακρά διαδικασία που οδήγησε στην επικράτηση πρωτόγνωρων σε ένταση και πυκνότητα πολιτικών που επηρέασαν ευρύτερα τη μεταπολεμική κοινωνία και τη λειτουργία του πολιτικού συστήματος για τουλάχιστον μισό αιώνα: πολιτικές συμβολικής και υλικής αποκατάστασης, πολιτικές ενσωμάτωσης και αποκλεισμού. Το σεμινάριο εξετάζει αυτές τις διαδικασίες σε μια μακρά χρονική διάρκεια, από το 1944, αμέσως μετά την απελευθέρωση της χώρας, μέχρι και το 2006, όταν λειτούργησαν για τελευταία φορά επιτροπές κρίσεων σχετικές με το θέμα.

Στο πλαίσιο του σεμιναρίου, η αναγνώριση της ελληνικής Αντίστασης θα εξεταστεί ως: α) μια πολιτικο-νομική διαδικασία, με κεντρική έννοια αυτήν της  δικαιοσύνης, β) ένα πολιτικό αίτημα, ακριβέστερα ένα αίτημα ένταξης στο πολιτικό σύστημα, γ) μία εκδοχή κοινωνικής πολιτικής, αλλά και κοινωνικών διακρίσεων, με σημαντικές υλικές πτυχές, δ) ένα πεδίο διαπάλης διαφορετικών ομάδων και συσσωματώσεων, ε) ένα χρέος μνήμης. Επιπλέον, θα προσεγγιστεί ως διαδικασία που αποτέλεσε τη νοηματοδότηση της ίδιας της Αντίστασης –και, στο μέτρο που είχαμε πολλαπλές αναγνωρίσεις, τις πολλαπλές ανανοηματοδοτήσεις της–, καθώς και ένα διαρκές έναυσμα για την αφηγηματοποίηση του παρελθόντος. 

Λεζάντα: Αναμνηστική φωτογραφία της ένοπλης ομάδας του Μπαντουβά (Κρήτη) από την εποχή που ακόμη συμπεριλάμβανε στελέχη του ΕΑΜ, όπως ο Ποδιάς ο οποίος αναφέρεται και στην επιγραφή.

Ημερομηνία δημιουργίας

Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2019