Παρουσίαση/Προβολή

(ARCH1193) -  Γεώργιος Πάλλης

Περιγραφή Μαθήματος

Κατά τη μέση βυζαντινή περίοδο, η εκκλησιαστική αρχιτεκτονική γνώρισε μεγάλη ακμή, τόσο στην Κωνσταντινούπολη όσο και στις επαρχίες της βυζαντινής αυτοκρατορίας. Τον 10ο αιώνα αποκρυσταλλώθηκε ο κατεξοχήν τύπος του μεσαιωνικού βυζαντινού ναού, ο σταυροειδής εγγεγραμμένος με τρούλλο, ο οποίος γνώρισε τεράστια διάδοση. Με κέντρο την Κωνσταντινούπολη, οι καινοτομίες στη ναοδομία διαδόθηκαν στην περιφέρεια, όπου αναπτύχθηκαν τοπικές τάσεις, ανάμεσα στις οποίες ξεχωρίζει η δυναμική «Ελλαδική Σχολή». Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον η θέση των νησιών του Αιγαίου Πελάγους και της Κρήτης στην αρχιτεκτονική παραγωγή. Τα νησιά φαίνεται ότι ακολούθησαν διστακτικά και συντηρητικά τις νέες εξελίξεις, και σε λίγες μόνον περιπτώσεις υιοθέτησαν πλήρως την αρχιτεκτονική των δύο μεγάλων «σχολών» της εποχής. Από την άλλη πλευρά, στην Κρήτη, μετά την απελευθέρωσή της από τους Άραβες το 961, η ανοικοδόμηση νέων ναών αξιοποίησε στοιχεία της «Σχολής της Κωνσταντινούπολης», με τρόπο και πάλι συντηρητικό. Στόχος του σεμιναρίου είναι να εμβαθύνει σε αυτό το κεφάλαιο της μεσοβυζαντινής ναοδομίας και να εξετάσει τις ιδιαιτερότητες που παρουσιάζει ο συγκεκριμένος γεωγραφικός χώρος, αναζητώντας την ιστορική ερμηνεία τους.

Ημερομηνία δημιουργίας

Τετάρτη 9 Ιουλίου 2025