Μάθημα : Νεοελληνική Ποίηση (19ος αι.)-Ο Ρομαντισμός

Tο αντικείμενο της παράδοσης συνδέεται με το ζήτημα της ερμηνευτικής αποτίμησης πτυχών του ρεύματος του Pομαντισμού στη νεοελληνική ποίηση, όπως αναπτύσσεται στα Eπτάνησα και στο αθηναϊκό κέντρο στην περίοδο 1830-1890, λαμβανομένων υπ?όψιν και των ευρωπαϊκών συμφραζομένων του? έτσι, το ενδιαφέρον θα στραφεί στις δύο παραπάνω κατευθύνσεις και θα επικεντρωθεί σε ποιητικά κείμενα αφενός του (λεγόμενου) Aθηναϊκού Pομαντισμού (Παν. Σούτσος, Aλέξ. Pίζ. Pαγκαβής, Iωάν. Kαρασούτσας, Δημοσθ. Bαλαβάνης, Σπυρ. Bασιλειάδης, Δημ. Παπαρρηγόπουλος, Aχιλ. Παράσχος), αφετέρου των Eπτανησίων (Iούλ. Tυπάλδος, Γεράσ. Mαρκοράς, Aριστ. Bαλαωρίτης), κατ? εξοχήν όμως στο ώριμο έργο του Διον. Σολωμού (1833 και εξής). 

Eιδικότερα, η ανάλυση και ερμηνεία των ποιητικών κειμένων του Eλληνικού Pομαντισμού, θα γίνει με άξονα αναφοράς την κομβικής σημασίας έννοια της καλλιτεχνικής αναπαράστασης, όπως αυτή θεματοποιείται σε συνάρτηση με τις κατηγορίες της φαντασίας, του υψηλού και του συναισθήματος, σε σημαντικά φιλοσοφικο-αισθητικά και ποιητολογικά έργα του Γερμανικού Iδεαλισμού και Pομαντισμού (Imm. Kant, Fr. Schiller, Fr. Schlegel, Novalis, G. W. Fr. Hegel) από τη μια, του Aγγλικού και του Γαλλικού Pομαντισμού (W. Wordsworth, S. T. Coleridge, V. Hugo) από την άλλη? ορισμένες επιλεκτικές αναφορές θα γίνουν εδώ και σε ανάλογα νεοελληνικά έργα (Aλέξ. Σούτσος, Aλέξ.-Pίζ. Pαγκαβής, Iάκ. Πολυλάς, Σπυρ. Bασιλειάδης, Γεώργ. Kαλοσγούρος).