Ψηφιακή παρτιτούρα και ηλεκτρονικές εκδόσεις (Μ229)

 Η δυνατότητα επεξεργασίας της παρτιτούρας μέσω υπολογιστή έφερε στα χέρια του δημιουργού τέτοιες δυνατότητες, που σταδιακά επιβάλλουν την ψηφιακή παρτιτούρα ως το βέλτιστο μέσο αποτύπωσης της μουσικής. Σκοπός του μαθήματος είναι η εξέταση των προκλήσεων, των δυνατοτήτων και των προοπτικών που διαμορφώνονται από την αξιοποίηση της ψηφιακής παρτιτούρας. Από το γνωστικό αντικείμενο της ιστορικής μουσικολογίας, αναπτύσσονται ζητήματα χρονολόγησης της παρτιτούρας, ταυτοποίησης του δημιουργού, διερεύνησης της γνησιότητας του έργου, δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας κ.λπ. Από τον χώρο της υπολογιστικής μουσικολογίας, εξετάζεται η συμβολή των γλωσσών συμβολικής αναπαράστασης της μουσικής (MusicXML) στον τομέα της διαλειτουργικότητας και η ραγδαία διάδοση της ψηφιακής παρτιτούρας χάρη στο Λογισμικό Ανοιχτού Κώδικα. Σχετικά με την αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών στην εκπαίδευση, εξετάζεται η ψηφιακή παρτιτούρα ως μέσο για την καλλιέργεια της δημιουργικότητας κατά την διδασκαλία μουσικών συνόλων. Ακολούθως, γίνεται λόγος για τις μεθόδους διάδοσης της μουσικής πληροφορίας μέσω του Διαδικτύου. Γίνεται σύντομη αναφορά στις πιο διαδεδομένες γλώσσες σήμανσης –κυρίως html και xml– και στις δυνατότητες που παρέχουν για την διάχυση πολυμεσικού υλικού. Στο τέλος του μαθήματος οι φοιτητές θα είναι σε θέση, μεταξύ άλλων, να γράφουν μουσική στον υπολογιστή χρησιμοποιώντας εφαρμογές επεξεργασίας της παρτιτούρας και να αξιοποιούν τις τεχνολογίες του Διαδικτύου για την κοινοποίηση των έργων τους. Το μάθημα εντάσσεται στον ευρύτερο χώρο των ψηφιακών ανθρωπιστικών επιστημών (digital humanities). Για την επιτυχή ολοκλήρωση του μαθήματος απαιτείται η συγγραφή γραπτής εργασίας υπό τη μορφή προόδου, η οποία πραγματοποιείται περίπου στα μισά του εξαμήνου. Θέμα της εργασίας είναι η καταγραφή ενός αυτόγραφου από Έλληνα συνθέτη σε ψηφιακή παρτιτούρα. Μόνο οι φοιτητές που θα ολοκληρώσουν με επιτυχία τη γραπτή εργασία θα έχουν τη δυνατότητα συμμετοχής στις τελικές εξετάσεις.