|
Στο πρόσθιο τελικό άκρο του κολποκοιλιακού κόμβου οι μικρές μυϊκές ίνες είναι περισσότερο κανονικά διαταγμένες, δημιουργώντας τελικά ένα ευκρινές δεμάτιο παράλληλων ινών, που διεισδύει στο κολλαγόνο του κεντρικού ινώδους σώματος σχηματίζοντας το κύριο δεμάτιο αγωγιμότητας του ερεθίσματος απ' τον κολποκοιλιακό κόμβο προς τις κοιλίες, το δεμάτιο του His (εικ. 31) . Στη συνέχεια κατευθύνεται προς τα εμπρός, σε μικρή απόσταση κατά μήκος του άνω ορίου του μυός του μεσοκοιλιακού διαφράγματος και διαιρείται στο δεξιό και αριστερό κλάδο.
Ο αριστερός κλάδος του δεματίου σχηματίζει μια δομή σαν ριπίδια που επεκτείνεται σε μια μεγάλη περιοχή, απ' την οποία μεμονωμένες ίνες εγκαταλείπουν το δεμάτια του His. Οι υπόλοιπες ίνες σχηματίζουν τον ευκρινή δεξιό κλάδο του δεματίου.
Οι δεσμίδες του αριστερού κλάδου του δεματίου κατευθύνονται κάτω απ' το ενδοκάρδια της αριστερής πλευράς του μεσοκοιλιακού διαφράγματος και δίνουν δύο κύριες ομάδες, την οπίσθια και την πρόσθια ομάδα.
Ο δεξιός κλάδος του δεματίου κατευθύνεται κάτω απ' το ενδοκάρδιο ως ένα μοναδικό δεμάτιο.
Ο δεξιός και ο αριστερός κλάδος του δεματίου συνδέονται με ένα σύνθετο δίκτυο εξειδικευμένων ινών αγωγής, τις ίνες του Purkinje, οι οποίες εισέρχονται στον υπενδοκαρδιακό στηρικτικό ιστό πριν διεισδύσουνστο κοιλιακό μυοκάρδιο. Οι ίνες του Purkinje είναι μεγάλες ίνες με κενοτοπιώδες κυτταρόπλασμα. Το τελευταίο αυτό μορφολογικό χαρακτηριστικό οφείλεται στην υψηλή περιεκτικότητα σε γλυκογόνο. Το κυτταρόπλασμά τους φέρει λίγα μυοϊνίδια, που είναι τοποθετημένα με ακανόνιστο τρόπο αμέσως κάτω από την κυτταροπλασματική μεμβράνη και άφθονα μιτοχόνδρια. Οι ίνες του Purkinje συγκεντρώνονται σε αθροίσματα, καθένα απ' τα οποία αποτελείται από έξι ίνες περίπου. Σε αντίθεση με τα υπόλοιπα καρδιακά κύτταρα, δεν παρατηρείται σύστημα Τ σωληνίσκων, ενώ η σύνδεση μεταξύ των κυττάρων πραγματοποιείται κυρίως μέσω δεσμοσωμάτων και χασματικών ενώσεων (εικ. 32, 33).
|
