|
Το λεμφικό κυκλοφορικό σύστημα ξεκινά με τη μορφή τριχοειδών με τυφλά άκρα (στους μεσοκυττάριους χώρους των ιστών αναγνωρίζονται ως αγωγοί επενδυμένοι με ενδοθήλιο και τυφλά άκρα), τα οποία ομοιάζουν με τα αιμοφόρα τριχοειδή, αλλά είναι μεγαλύτερα και δεν έχουν ομοιόμορφη διάμετρο. Αποτελούνται από μονήρη στιβάδα ενδοθηλιακών κυττάρων, τα οποία δεν φέρουν αποφρακτικές συνάψεις συνήθως είναι συνεχούς τύπου και επικάθηνται σε ασυνεχή βασική μεμβράνη. Η διατήρηση του αυλού τους επιτυγχάνεται με τη βοήθεια προσφυτικών μικροϊνιδίων. Σε μερικές περιοχές τα λεμφικά τριχοειδή έχουν θυριδωτό ενδοθήλιο και ασυνεχή βασική μεμβράνη, που επιτρέπουν την είσοδο μεγαλυτέρων μορίων και κυττάρων του αίματος, ειδικά του ανοσοποιητικού συστήματος.
Το δίκτυο των λεμφικών τριχοειδών λειτουργεί ως σύστημα παροχέτευσης απομακρύνοντας το πλεόνασμα του υγρού (λέμφος) από το διάμεσο χώρο των ιστών, στο έντερο τα λεμφικά τριχοειδή απορροφούν τα λιπίδια από την τροφή.
Τα λεμφικά τριχοειδή συγχονεύονται σχηματίζοντας αγγεία με παχύτερα τοιχώματα, τα μικρού ( εικ. 22 ) και μεσαίου μεγέθους λεμφαγγεία, η δομή των οποίων προσομοιάζει με αυτή των αντιστοίχου μεγέθους φλεβών, αλλά με λεπτότερα τοιχώματα. Οι τρεις χιτώνες του τοιχώματός τους δύσκολα αναγνωρίζονται ιστολογικά. Φέρουν πολλές βαλβίδες που εξασφαλίζουν τη μονόδρομη ροή του αίματος προς την καρδιά ( εικ. 23 ). Στη διαδρομή των λεμφικών αγγείων παρεμβάλλονται λεμφαδένες.
Τα λεμφαγγεία (λεμφικά τριχοειδή, μικρού και μεσαίου μεγέθους λεμφαγγεία) μιας συγκεκριμένης περιοχής παροχετεύουν τη λέμφο στους σύστοιχους λεμφαδένες. Η λέμφος κινείται βραδέως και εισέρχεται στους λεμφαδένες απ' την κυρτή τους επιφάνεια και εξερχόμενη απ' την κοίλη (πύλη), μέσω ενός ή δύο λεμφικών αγγείων. Στην πορεία της αυτή, δέχεται τα ενεργοποιημένα λεμφοκύτταρα, τα οποία είναι σημαντικά για την ανοσολογική άμυνα. Επίσης κακοήθη κύτταρα είναι δυνατόν να εισέλθουν μέσω των λεμφικών τριχοειδών στο λεμφικό κυκλοφορικό και σε πρώτο χρόνο να παγιδευτούν στους λεμφαδένες, οπού και να δημιουργήσουν μεταστατικές εστίες (λεμφαδενικές μεταστάσεις), και σε δεύτερο χρόνο μέσω της λέμφου να εξαπλωθούν σε άλλες θέσεις (απομεμακρυσμένες μεταστάσεις).
Τα μεγαλύτερα λεμφικά αγγεία έχουν μυϊκά τοιχώματα και προωθούν τη λέμφο στα δύο ακόλουθα κύρια μεγάλα λεμφικά αγγεία:
- Το θωρακικό πόρο, μέσω του οποίου μεταφέρεται η λέμφος στο φλεβικό σύστημα, κατά τη συμβολή της αριστερής έσω σφαγίτιδας φλέβας με την αριστερή υποκλείδια φλέβα.
- Ένα περισσότερο ποικιλόμορφο λεμφικό αγγείο, το δεξιό μείζονα λεμφικό πόρο, ο οποίος εκβάλλει στη συμβολή της δεξιάς έσω σφαγίτιδας φλέβας με τη δεξιά υποκλείδια φλέβα.
Και τα δύο αυτά αγγεία έχουν δομή παραπλήσια με αυτή των μεγάλων φλεβών, αλλά με σχετικά περισσότερα λεία μυϊκά κύτταρα στο μέσο χιτώνα και υπανάπτυκτο έξω χιτώνα πλούσιο σε «αγγεία των αγγείων» και νευρικό δίκτυο.
|
