Τα αγγεία του αίματος έχουν τη δυνατότητα σημαντικής μεταβολής του μεγέθους του αυλού τους. Είναι εφοδιασμένα με ένα πλούσιο δίκτυο αμύελων αδρενεργικών συμπαθητικών ινών, οι οποίες περιέχουν νορεπινεφρίνη (ΝΕ). Η ΝΕ απελευθερώνεται στον έσω χιτώνα και διαχέεται έως το μέσο χιτώνα (στις φλέβες οι νευρικές απολήξεις διεισδύουν στο μέσο χιτώνα, η συνολική όμως πυκνότητα νεύρωσης είναι μικρότερη από αυτή που απαντάται στις αρτηρίες). Τα λεία μυϊκά κύτταρα του μέσου χιτώνα συνδέονται με χασματικές συνάψεις και η διέγερση μεταφέρεται στις πιο έσω στιβάδες του μέσου χιτώνα. Η διέγερση των λείων μυϊκών κυττάρων προκαλεί μυϊκή συστολή και συνεπώς αγγειοσυστολή.
Επίσης, μερικά αγγεία στους σκελετικούς μυς φέρουν συμπαθητική χολινεργική νεύρωση, ικανή να προκαλέσει αγγειοδιαστολή.
Μερικές περιοχές των αγγείων του αίματος φέρουν προσαγωγές νευρικές απολήξεις, που παρέχουν πληροφορίες για την επικρατούσα πίεση μέσα στον αυλό ( τασεοϋποδοχείς) . Οι νευρικές αυτές απολήξεις βρίσκονται κυρίως στους καρωτιδικούς κόλπους και στην περιοχή του αορτικού τόξου, στην πνευμονική αρτηρία και στις μεγάλες φλέβες που προσάγουν αίμα στην καρδιά.
Οι προσαγωγές ίνες απ' τους υποδοχείς του καρωτιδικού κόλπου κατευθύνονται με το γλωσσοφαρυγγικό νεύρο στα καρδιοαναπνευστικά κέντρα του εγκεφαλικού στελέχους.
Οι χημειοϋποδοχείς παρέχουν πληροφορίες για την ποσότητα του CO2 και 02 του αίματος. Παρατηρούνται στα καρωτιδικά και τα αορτικά σωμάτια. Τα καρωτιδικά σωμάτια ευρίσκονται στη θέση διχασμού της κοινής καρωτίδας, ενώ τα αορτικά σωμάτια εντοπίζονται στην κοίλη επιφάνεια του αορτικού τόξου κοντά στο σημείο που διέρχεται η πνευμονική αρτηρία. Ιστολογικά παρουσιάζουν τη δομή παραγαγγλίου (αποτελούνται από νευροενδοκρινικά κύτταρα, ερειστικά κύτταρα, συμπαθητική και παρασυμπαθητική νεύρωση). Τα καρωτιδικά σωμάτια εκκρίνουν πεπτίδια (εγκεφαλίνη, νευροτενσίνη, μπομπεσίνη) και δραστικές αμίνες (επινεφρίνη, νορεπινεφρίνη, σεροτονίνη, ντοπαμίνη).Τα σωμάτια αυτά είναι εμφανέστερα κατά την παιδική και εφηβική ηλικία, με εξαίρεση τους ενήλικες που ζουν σε μεγάλο υψόμετρο, όπου η τάση του 02 είναι χαμηλή και τους πάσχοντες από χρόνια υποξία λόγω πνευμονικής νόσου. Σ'αυτές τις κατηγορίες των ενηλίκων παρατηρείται αύξηση του αναπνευστικού ρυθμού
λόγω της απελευθέρωσης των προαναφερθέντων νευροδιαβιβαστών, με συνακόλουθη υπερπλασία των καρωτιδικών σωματίων και ενεργοποίηση των προσαγωγών νευρικών απολήξεων. Σε άτομα μεγάλης ηλικίας παρατηρείται σταδιακή λεμφοκυτταρική διήθηση και ίνωση των σωματίων.
