Μάθημα : Διαπολιτισμική Κοινωνική Ψυχολογία στη Σχολική Κοινότητα

Το μάθημα Διαπολιτισμική Κοινωνική Ψυχολογία στη Σχολική Κοινότητα περιλαμβάνεται στο Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών στη Σχολική Ψυχολογία (κατεύθυνση: Σχολική Ψυχολογία), το οποίο υλοποιείται από το Τμήμα Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Το μάθημα αντλεί από τα επιστημολογικά και μεθοδολογικά εργαλεία της Διαπολιτισμικής Κοινωνικής Ψυχολογίας για να μελετήσει τις διομαδικές σχέσεις εντός του σχολικού πλαισίου με έμφαση στην πολιτισμική ετερότητα, καθώς και το ρόλο του ψυχολόγου στο σχεδιασμό, την υλοποίηση και την αξιολόγηση παρεμβάσεων κοινωνικοψυχολογικού τύπου. Υιοθετείται μια πολυεπίπεδη, ιεραρχικά διαρθρωμένη προσέγγιση για την ανάλυση και ερμηνεία των ενδοατομικών, διατομικών, διομαδικών και κοινωνικοπολιτισμικών παραγόντων που προσδιορίζουν τις σχέσεις ανάμεσα σε μαθητές, εκπαιδευτικούς, γονείς και μέλη της κοινότητας, η οποία είναι συμβατή με τα αναπτυξιακά μοντέλα και εστιάζει στο ευρύτερο σύστημα της σχολικής μονάδας. Παρουσιάζονται και συζητούνται ζητήματα σχετικά με τη διαχείριση κοινωνικών προβλημάτων στο σχολικό πλαίσιο, με ιδιαίτερη αναφορά στους δεοντολογικούς προβληματισμούς, τους πρακτικούς περιορισμούς και τις διαθέσιμες μεθοδολογικές επιλογές. Στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος θα βρεθούν οι έννοιες της πολιτισμικής ετερότητας, της επιπολιτισμοποίησης και των πολιτισμικών προσανατολισμών (εθνικού και εθνοτικού), καθώς και η συμβολή τους στη δυναμική οργάνωση της ταυτότητας του αναπτυσσόμενου ατόμου, στη διάκριση μεταξύ εσω-ομάδας και εξω-ομάδων και στη διαμόρφωση των μεταξύ τους σχέσεων. Τα υπό μελέτη φαινόμενα περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, την πολιτισμική διαμεσολάβηση, τις στρατηγικές επιπολιτισμοποίησης των μεταναστών μαθητών και των οικογενειών τους, τα στερεότυπα, την προκατάληψη και την πρόσληψη της διάκρισης, αλλά και τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στη διαπραγμάτευση της ταυτότητας, την ψυχοκοινωνική προσαρμογή και την ακαδημαϊκή επάρκεια των μαθητών. Οι παραπάνω θεματικές προσεγγίζονται αξιοποιώντας τη διεθνή και ελληνόφωνη βιβλιογραφία, καθώς και μέσα από βιωματικές ασκήσεις, κριτικές εργασίες και προφορικές παρουσιάσεις κατά τη διάρκεια των διδακτικών συναντήσεων.