Kυτταρικός θάνατος

Ο προγραμματισμένος κυτταρικός θάνατος αποτελεί ένα φυσιολογικό μέσο ελέγχου των διαιρούμενων κυτταρικών πληθυσμών.

Σε πολλούς ιστούς με πολλαπλασιαζόμενα κύτταρα, και ειδικά κατά τη διάρκεια της εμβρυογένεσης, ο έλεγχος του κυτταρικού πληθυσμού επιτυγχάνεται ελέγχοvτας το ρυθμό του κυτταρικού θανάτου. Επειδή ο μηχανισμός αυτός ελέγχεται γενετικά, καλείται προγραμματισμένος κυτταρικός θάνατος, σε αντίθεση με τον κυτταρικό θάνατο που λαμβάνει χώρα σε πολλά νοσήματα και προκαλείται από τοξικά ερεθίσματα.

Η πιο σημαντική μορφή προγραμματισμένου κυτταρικού θανάτου είναι η απόπτωση (εικ. 23), κατά την οποία το κύτταρο κατακερματίζεται και πέπτεται από γειτονικά κύτταρα.

Αν και η απόπτωση είναι μια φυσιολογική διαδικασία, μπορεί να επαχθεί και από παθολογικές καταστάσεις.

Αντίθετα με την απόπτωση, η νέκρωση παρατηρείται μόνο σε παθολογικές καταστάσεις και συνήθως συνοδεύεται από φλεγμονώδη αντίδραση του ιστού.