Οι βλέννες είναι μίγματα πρωτεογλυκανών (ουδέτερες και όξινες), εμφανίζουν δε διάφορες λειτουργίες στις κοιλότητες του σώματος. Στο ανώτερο γαστρεντερικό σύστημα π.χ. στο στομάχι δρουν προστατευτικά, προστατεύοντας το γαστρικό επιθήλιο από τη δράση του γαστρικού οξέως (αυτοπεψία), ενώ στο κατώτερο αποτελούν λιπαντικά για την προώθηση του περιεχομένου του εντέρου. Στην αναπνευστική οδό αφενός προστατεύουν το επιθήλιο από αφυδάτωση, συμβάλλοντας στην εφύγρανση του εισπνεόμενου αέρα και αφετέρου με την κολλώδη υφή τους δημιουργούν μια επιφάνεια, που παγιδεύει ρύπους και μικροοργανισμούς.

Τα βλεννοπαραγωγά κύτταρα χαρακτηρίζονται από:

• Καλά αναπτυγμένο αδρό ενδοπλασματικό δίκτυο στη βάση του κυττάρου, που είναι υπεύθυνο για τη σύνθεση του πρωτεϊνικού συστατικού, της προβλεννίνης, η οποία είναι η πρόδρομη ουσία της βλέννης.
• Συσκευή Golgi στην υπερπυρηνική περιοχή όπου γίνεται γλυκοζυλίωση της πρωτεΐνης της προβλεννίνης.
• Μεγάλα εκκριτικά κυστίδια στην κορυφή του κυττάρου, στα οποία αποθηκεύεται η προβλεννίνη και τα οποία προσδίδουν μια χαρακτηριστική κενοτοπιώδη εμφάνιση στο κορυφαίο αυτό τμήμα. Όταν απελευθερώνεται με εξωκύτωση η προβλεννίνη ενώνεται με νερό και σχηματίζεται έτσι η βλέννη.

Τα κύτταρα, τα οποία εκκρίνουν βλέννη, είναι δυνατόν να είναι διάσπαρτα μεταξύ άλλων κυττάρων και να αντιπροσωπεύουν μέρος του καλυπτικού επιθηλίου, όπως είναι εκείνο της αναπνευστικής ή της γαστρεντερικής οδού, οπότε καλούνται καλυκοειδή κύτταρα (goblet cells) ( Εικόνες 1 και 2 ) λόγω της ομοιότητάς τους με κάλυκα.