Χριστιανισμός και Σύγχρονος Κόσμος

Στην ενότητα 2 ψηλαφήσαμε την εικόνα μιας αδυσώπητης πραγματικότητας στο πλαίσιο της κρίσης του κορωνοϊού. Διερωτηθήκαμε για την αναγκαιότητα και τους τρόπους της λατρείας σε συνθήκες ακραίας εξαίρεσης. Προβληματιστήκαμε για τη θέση της Εκκλησίας σε σχέση με την κοινωνία, την αντίληψη και τις ανάγκες των πιστών και τη συνομιλία με τον κόσμο που δεν συνδέεται με την πίστη. Αποτυπώσαμε και αξιολογήσαμε διλήμματα, όπως αυτά αποτυπώθηκαν στα social media και τον δημόσιο λόγο. Μελετήσαμε ανττιπροσωπευτικά κείμενα σε σχέση με τη λατρεία. Διερευνήσαμε τη σκοπιμότητα μιας δημόσιας συζήτησης για τη θεία Κοινωνία και επαναδιατυπώσαμε τα βασικά κριτήρια και τις μεθόδους της θεολογίας.

Συνάμα σκιαγραφήσαμε τον κοινωνικό ρόλο που μπορεί και πρέπει να αναλάβει η Εκκλησία, ως σώμα Χριστού, στη βάση της παράδοσης και ιστορικών παραδειγμάτων σε σχέση με τον σύγχρονο κόσμο, και στο πλαίσιο της κοινότητας μάθησης επαναξιολογήσαμε και επανερμηνεύσαμε το τρίπτυχο "πίστις, ελπίς, αγάπη" ιδίως το περιεχόμενο της παρ' ημίν ελπίδος, αφ' ενός υπό το φως της Αναστάσεως, αλλά και σε συνάντηση με τη γκραμσιανή ρήση για την «για την απαισιοδοξία της νόησης και την αισιοδοξία της βούλησης».

Στο πλαίσιο της κοινότητας μάθησης διερευνήσαμε επίσης μια θεολογία της εξατομίκευσης σε σχέση και με το ζήτημα ενός ολοκληρωτικού καπιταλισμού, ενώ έγινε αναφορά και στο έργο του Βέμπερ, Η Προτεσταντική Ηθική και το Πνεύμα του Καπιταλισμού. Ερευνήσαμε επίσης τρόπους μια κοινωνική αποστασιοποίηση (social distancing) πώς μπορεί να φωτιστεί από ένα ασκητικό σταυραναστάσιμο ήθος, και τέλος αναπτύξαμε παραδείγματα έμπρακτης έκφρασης της αγάπης και κοινωνικής αλληλεγγύης σε καιρούς πανδημίας.