Ιστολογία - Εμβρυολογία Ι

	Φωτογραφικό υλικό

	Εικ.1.: Κάθε μόριο αντισώματος αποτελείται από δύο όμοιες ελαφρές (κ και λ) και δύο όμοιες βαριές αλυσίδες (γ , μ, δ, ε και α) που συνδέονται με δισουλφιδικούς δεσμούς. Η μεταβλητή περιοχή στο αμινοτελικό άκρο ( NH 2) είναι η περιοχή σύνδεσης του αντιγόνου, ενώ η σταθερή περιοχή στο καρβοξυτελικό άκρο ( COOH ) είναι η περιοχή σύνδεσης με την κυτταρική μεμβράνη.

	Εικ.2.: Σχηματική παράσταση χυμικής και κυτταρικής ανοσίας.

	Εικ.3.: Εικόνα μικρού, ώριμου λεμφοκυττάρου από το περιφερικό αίμα. Παρατηρήστε το μέγεθός του σε σχέση με τα ερυθρά αιμοσφαίρια.

	Εικ.4.: Χαρακτηριστική μορφολογία πλασματοκυττάρων (βέλος) με έκκεντρο πυρήνα με δομή «πλάκας ρολογιού» και βασεόφιλο κυτταρόπλασμα.

	Εικ.5.: Εικόνα μακροφάγου από το περιφερικό αίμα. Παρατηρήστε το νεφροειδή πυρήνα, το άφθονο κυτταρόπλασμα και το μέγεθός του σε σχέση με τα ερυθρά αιμοσφαίρια.

	Εικ.6.: Τα δενδριτικά κύτταρα είναι μεγάλα, με διακλαδιζόμενες κυτταροπλασματικές αποφυάδες, ώστε να διαθέτουν μεγαλύτερη επιφάνεια γιά την παρουσίαση των αντιγόνων. Ανοσοϊστοχημική χρώση υπεροξειδάσης, αντίσωμα γιά δενδριτικά κύτταρα.

	Εικ.7.: Σχηματική παράσταση του θύμου αδένα, που περιβάλλεται από κάψα συνδετικού ιστού με δημιουργία ατελών διαφραγματίων και αποτελείται από τον εξωτερικό φλοιό και τον εσωτερικό μυελό.

	Εικ.8.: Ο φλοιός είναι το εξωτερικό τμήμα του θύμου που οφείλει το έντονο χρώμα του στην αφθονία των μικρών λεμφοκυττάρων, ενώ τα επιθηλιακά κύτταρα είναι σπάνια.

	Εικ.9.: Μεγάλη μεγέθυνση από μυελό θύμου. Παρατηρήστε τον αυξημένο αριθμό επιθηλιακών κυττάρων (βέλος), σε σχέση με τα μικρά λεμφοκύτταρα.

	Εικ.10.: Τα σωμάτια Hassall αποτελούνται από ομόκεντρα πετάλια προοδευτικά εκφυλισμένων επιθηλιακών κυττάρων και είναι χαρακτηριστικά του μυελού του θύμου.

	Εικ.11.: Σχηματική παράσταση λεμφαδένα, όπου παρουσιάζονται τα τρία διαμερίσματά του, των λεμφαγγείων, των αιμοφόρων αγγείων και το παρεγχυματώδες.

	Εικ.12.: Το παρέγχυμα του λεμφαδένα αποτελείται από τον εξωτερικό φλοιό (ΦΛ), τον παραφλοιό (ΠΦ) και το μυελό (Μ).

	Εικ.13.: Στο φλοιό αναγνωρίζονται χαρακτηριστικές δομές, τα δευτερογενή λεμφοζίδια.

	Εικ.14.: Τα δευτερογενή λεμφοζίδια αποτελούνται από το βλαστικό κέντρο (ΒΚ), που περιλαμβάνει μικρά και μεγαλύτερα ενεργοποιημένα Β-λεμφοκύτταρα και μακροφάγα και περιβάλλεται από τη ζώνη του μανδύα (ΜΔ), με μικρά Β-λεμφοκύτταρα.

	Εικ.15.: Ο παραφλοιός αποτελείται από Τ-λεμφοκύτταρα και μικρά αγγεία.

	Εικ.16.: Τα φλεβίδια με υψηλό ενδοθήλιο έχουν εξειδικευμένα ενδοθηλιακά κύτταρα που επιτρέπουν την είσοδο των λεμφοκυττάρων από την κυκλοφορία στο λεμφαδένα.

	Εικ.17.: Ο μυελός αποτελείται από τις κυτταροβριθείς μυελικές χορδές (ΜΧ) και τους μυελικούς λεμφόκολπους (ΜΚ).

	Εικ.18.: Σχηματική παράσταση σπληνός, , που περιβάλλεται από κάψα συνδετικού ιστού με δημιουργία διαφραγματίων και αποτελείται από τον ερυθρό και τον λευκό πολφό

	Εικ.19.: Το παρέγχυμα του ερυθρού πολφού αντιστοιχεί στις σπληνικές χορδές (ΣΧ) ή χορδές του Billroth , ενώ γύρω τους αναγνωρίζονται τα φλεβικά κολποειδή (ΦΚ).

	Εικ.20.: Ο λευκός πολφός αποτελείται από αρτηρίες περιβαλλόμενες απο αθροίσεις λεμφικού ιστού, τα λεμφικά έλυτρα.

	Εικ.21.: Τα λεμφοζίδια του λευκού πολφού του σπλήνα, εκτός από το βλαστικό κέντρο (ΒΚ) και τη ζώνη του μανδύα (ΜΔ), παρουσιάζουν εξωτερικά τη μεθοριακή ζώνη (ΜΖ), από μεγαλύτερα Β κύτταρα με άφθονο κυτταρόπλασμα.

	Εικ.22 .: Σχηματική αναπαράσταση της κυκλοφορίας του αίματος στο σπλήνα. Αναγνωρίζονται οι δοκιδώδεις αρτηρίες που προέρχονται από τη σπληνική και δίνουν τις κεντρικές αρτηρίες του λευκού πολφού, οι οποίες διαιρούνται στους ακτινωτούς κλάδους. Εκτός του λευκού πολφού δίνουν τις ευθείες θυσανωτές αρτηρίες από τις οποίες προέρχονται τα ελλειψοειδή ή ελυτροειδή τριχοειδή, που μεταφέρουν το αίμα στα φλεβικά κολποειδή του ερυθρού πολφού. Ο τρόπος διέλευσης του αίματος μεταξύ των δύο τελευταίων αγγείων αποτελούν τη θεωρία της ανοικτής ή κλειστής κυκλοφορίας.

	Εικ.23 .: Ο αμυγδαλικός ιστός αντιστοιχεί σε λεμφικό ιστό που καλύπτεται από πολύστιβο πλακώδες επιθήλιο.

	Εικ.24 .: Οι καταδύσεις του πλακώδους επιθηλίου στο λεμφικό ιστό της αμυγδαλής λέγονται κρύπτες. Ανοσοϊστοχημική χρώση, αντίσωμα κερατίνης.

	Εικ.25.: Σχηματική αναπαράσταση πλάκας του Payer στο λεπτό έντερο. Τα μικρά Β-λεμφοκύτταρα που περιβάλλουν τα βλαστικά κέντρα δημιουργούν ένα θόλο στην προσαύλια επιφάνεια του βλαστικού κέντρου, ενώ μεταξύ τους υπάρχουν Τ λεμφοκύτταρα. Τα επιθηλιακά κύτταρα της επιφάνειας , τα Μ κύτταρα, φέρουν μικρολάχνες και μεταφέρουν τα αντιγόνα από τον αυλό στα βλαστικά κέντρα.

Φωτογραφικό υλικό