Εικόνα 5.12. ca.

Έκκριση του σιτευτικού κυττάρου. 1: Μόρια lgE συνδέονται με τους υποδοχείς επιφάνειας. 2: Μετά από μια δεύτερη έκθεση στο αντιγόνο (πχ. Δηλητήριο μέλισσας) τα μόρια lgE που είναι συνδεδεμένα με τους υποδοχείς επιφάνειας διασυνδέονται διαμέσου του αντιγόνου. Αυτό ενεργοποιεί την αδενυλική κυκλάση, με αποτέλεσμα τη φωσφορυλίωση ορισμένων πρωτεϊνών. 3: Συγχρόνως, ιόντα Ca ++ εισέρχονται στο κύτταρα. 4: Αυτά τα γεγονότα οδηγούν στην ενδοκυτταρική σύντηξη των ειδικών κοκκίων και στην εξωκυττάρωση του περιεχομένου τους (αποκοκκίωση). 5: Επιπλέον, φωσφολιπάσες δρουν πάνω στα μεμβρανικά φωσφολιπίδια για την παραγωγή λευκοτριενιών. Η διαδικασία της απελευθέρωσης των συστατικών των κοκκίων δεν προκαλεί βλάβη στο κύτταρο, το οποίο παραμένει βιώσιμο και συνθέτει νέα κοκκία. ECF-A, Ηωσινόφιλος χημειοτακτικός παράγοντας της αναφυλαξίας.