|
Φέρουν πολλαπλές θέσεις πρόσδεσης για διαφορετικά ιστικά στοιχεία και περιέχουν ένα μόριο πρωτεϊνης, στο οποίο προσκολλώνται υδατάνθρακες. Σε αντίθεση προς τις πρωτεογλυκάνες, το υδατανθρακικό μόριο των γλυκοπρωτεϊνών είναι συχνά μια διακλαδιζόμενη δομή.
Η φιμπρονεκτίνη
(Εικόνα Junqueira and Carneiro 5-35)
Συντίθεται από τις ινοβλάστες και μερικά επιθηλιακά κύτταρα. Συναντάται σε τρεις κύριες μορφές: ως πρωτεΐνη που κυκλοφορεί ελεύθερη στο πλάσμα, ως πρωτεϊνη που προσκολλάται παροδικά στην επιφάνεια πολλών κυττάρων και, τέλος, με τη μορφή αδιάλυτων ινιδίων, τα οποία σχηματίζουν τμήμα της ΕΘΟ.
Περιέχει θέσεις δέσμευσης για το κολλαγόνο και την ηπαράνη και μεσολαβεί στην προσκόλληση μεταξύ μεγάλης ποικιλίας κυτταρικών τύπων με τα συστατικά της ΕΘΟ.
Η λαμινίνη
(Εικόνα Junqueira and Carneiro 5-36)
Αποτελεί το κύριο συστατικό των βασικών μεμβρανών. Διαθέτει θέσεις-υποδοχείς της κυτταρικής επιφάνειας, του κολλαγόνου και της ηπαράνης. Έτσι προάγεται η σύνδεση των κυττάρων με τη βασική μεμβράνη.
Η εντακτίνη
Είναι στοιχείο της βασικής μεμβράνης που συνδέεται με τη λαμινίνη.
Η τενασκίνη
Συμμετέχει στην κυτταρική προσκόλληση και ανιχνεύεται στους εμβρυϊκούς ιστούς.
Οι ιντεγκρίνες
(Εικόνα Junqueira and Carneiro 5-38, Stevens 4-9)
Είναι διαμεμβρανικές συνδετικές πρωτείνες, μόρια, δηλαδή, της κυτταρικής επιφάνειας, με τα οποία τα κύτταρα αλληλεπιδρούν με την ΕΘΟ ( υποδοχείς για μόρια ΕΘΟ). Αποτελούνται από δύο πρωτεϊνικές υπομονάδες α και β. Η πιο γνωστή ιντεγκρίνη είναι ο υποδοχέας της φιμπρονεκτίνης, που συνδέεται με την ακτίνη δια μέσου ενδοκυττάριων πρωτεϊνών, όπως είναι η παξιλλίνη, η βινκουλίνη, η ταλίνη και η φιμπουλίνη . Στην ίδια οικογένεια ανήκει και ο υποδοχέας της λαμινίνης. Τις κύριες εξωκυττάριες συνδέσεις επιτελούν η φιμπρονεκτίνη, η λαμινίνη, τα κολλαγόνα, η τενασκίνη και η θρομβοσπονδίνη.
|
