|
(Εικόνες Junqueira and Carneiro 5-24, 5-27, 5-29, Wheater’s 4-9, 4-10)
Σε τομές ιστού χρωματισμένες με αιματοξυλίνη-ηωσίνη οι ελαστικές ίνες διακρίνονται ως ηωσινόφιλες υαλοειδείς δομές. E ίναι κοντές και διακλαδίζονται σχηματίζοντας ένα ακανόνιστο δίκτυο. Με το κυανό της τολουϊδίνης χρωματίζονται έντονα κυανές σε αντίθεση προς τις κολλαγόνες που έχουν αχνή κυανή απόχρωση. Με τη χρώση van Gieson χρωματίζονται μαύρες και οι κολλαγόνες ίνες κόκκινες.
Στο τοίχωμα μιας μεγάλης αρτηρίας, ελαστικού τύπου, το οποίο αποτελείται από λεία μυϊκά κύτταρα, κολλαγόνες, δικτυωτές και ελαστικές ίνες, αναγνωρίζονται τα πετάλια των ελαστικών ινών μεταξύ των λείων μυϊκών κυττάρων και των κολλαγόνων ινών. Με τη χρώση Verhoeff - Masson οι ελαστικές ίνες, στα πετάλια της ελαστίνης, χρωματίζονται μαύρες, οι κολλαγόνες ίνες βάφονται πράσινες και τα λεία μυϊκά κύτταρα κόκκινα.
Οι ελαστικές ίνες αποτελούνται από 3 τύπους ινών:
- την οξυταλάνη
- την ελαυνίνη
- την ελαστίνη
Η ίνα οξυταλάνης αποτελείται από μικροϊνίδια γλυκοπρωτεϊνών, μεταξύ των οποίων και η ινιδίνη . Ρόλος της είναι η οργάνωση της κεντρικής περιοχής των δεσμίδων των ινιδίων που απαρτίζουν τις ελαστικές ίνες. Σε ενδιάμεσο στάδιο οργάνωσης των ελαστικών ινών, η ακανόνιστη εναπόθεση της ελαστίνης, μεταξύ των ινιδίων της οξυταλάνης, δημιουργεί της ίνες της ελαυνίνης. Τα μόρια της ελαστίνης συνδέονται ομοιοπολικά και διατάσσονται σε στοίχους οι οποίοι μπορούν να εκπτυχθούν και να επανασυσπειρωθούν. Η ελαστίνη εμφανίζει τυχαία σπειροειδή διάταξη, σε κατάσταση χάλασης και εκπτύσσεται μετά την έκταση. Μετά τη νέα χάλαση δημιουργείται νέο, διαφορετικό σπείραμα.
|
