Τα ερυθροκύτταρα αναπτύσσονται στο μυελό των οστών από εμπύρηνα πρόδρομα κύτταρα, αλλά πριν εισέλθουν στην κυκλοφορία, αποβάλλεται ο πυρήνας και τα κυτταρικά τους οργανίδια (συσκευή Golgi , κεντριόλια, ενδοπλασματικό δίκτυο, μεγάλος αριθμός μιτιχονδρίων) με αποτέλεσμα τα ερυθροκύτταρα να μετατρέπονται σε σωματίδια περιβαλλόμενα από χαρακτηριστική διπλοστιβάδα κυτταροπλασματικής μεμβράνης.

Τα ερυθροκύτταρα στα επιχρίσματα του περιφερικού αίματος εμφανίζονται σαν στρογγυλά έντονα ροδόχροα (οξεοφιλία/ηωσινοφιλία) απύρηνα κύτταρα. ( Εικ. 3 ), λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς τους σε αιμοσφαιρίνη. Η αραιοχρωματική περιοχή των ερυθροκυττάρων οφείλεται στο σχήμα του αμφίκοιλου δίσκου, το οποίο παρουσιάζουν στο ηλεκτρονικό μικροσκόπιο σάρωσης. ( Εικ. 4 ) . Η διάμετρος των ερυθροκυττάρων κυμαίνεται από 7.5-8.7μ m . Το σχήμα του αμφίκοιλου δίσκου αυξάνει την αναλογία του εμβαδού της επιφανείας προς τον όγκο (20-30% μεγαλύτερη επιφάνεια σε σύγκριση με μια σφαίρα ίδιου όγκου) με συνέπεια τη μεγαλύτερη ικανότητα ανταλλαγής οξυγόνου. Το παραπάνω σχήμα σε συνδυασμό με τη ρευστότητα της κυτταροπλασματικής τους μεμβράνης καθιστά το ερυθροκύτταρο εύπλαστο, ώστε αυτό να είναι ικανό -ενώ έχει μέση διάμετρο 7.2μ m - να διέρχεται από μικρότερα τριχοειδή διαμέτρου 3-4μ m .