Η επιφάνεια των περισσότερων επιθηλιακών κυττάρων εκτός από τις προαναφερθείσες εξειδικευμένες δομές επικαλύπτεται από μία στιβάδα που περιέχει πρωτεΐνες, ομάδες σακχάρου και γλυκοπρωτεΐνες. Η επικάλυψη αυτή καλείται γλυκοκάλυκας.

Ιστοχημικές και ανοσοϊστοχημικές μέθοδοι που χρησιμοποιούνται για την ανίχνευση ειδικών ενζύμων του γλυκοκάλυκα (π.χ. αλκαλική φωσφατάση) βοηθούν στην κατάδειξή του, ενώ με τη συνήθη χρώση Αιματοξυλίνη - Ηωσίνη στο κοινό φωτομικροσκόπιο διακρίνεται ως μια ασαφής παρυφή της κυτταρικής επιφανειακής μεμβράνης( Εικόνα 1 ).

Οι πρωτεΐνες του γλυκοκάλυκα λαμβάνουν μέρος επίσης σε μηχανισμούς κυτταρικής προσκόλλησης αλλά και αναγνώρισης στοιχείων πολύ σημαντικών για το ανοσοποιητικό σύστημα.