Please ensure Javascript is enabled for purposes of website accessibility

Μάθημα : ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΕΣ ΑΞΙΕΣ & ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΙΑΤΡΙΚΗ

Κωδικός : MED2135

500800  -  Α. Χ. Λάζαρης, Καθηγητής Παθολογικής Ανατομικής - Κ. Καλαχάνης, Δρ Φιλοσοφίας - Μ. Γιάνναρη, M.Ed. - Δρ Ε. Μανού, Κοινωνιολόγος-Εκπαιδευτικός

Ιστολόγιο

Χρώματα που ανασαίνουν: ένα οδοιπορικό στον κόσμο του Βαν Γκογκ

Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 2025 - 5:34 μ.μ.

- από τον χρήστη

Πόσες φορές έχουμε κοιτάξει έναν πίνακα και σκεφτήκαμε «αν μπορούσα να μπω μέσα…»;

 

Αυτοπροσωπογραφία με καπέλο από τσόχα – Βίνσεντ Βαν Γκογκ, 1887

 

Η ταινία animation «No Blue Without Yellow» του Πολωνού Ματσιέκ Γιανίτσκι κάνει ακριβώς αυτό. Μας επιτρέπει να ταξιδέψουμε στον κόσμο του Βίνσεντ Βαν Γκογκ, να περπατήσουμε μέσα στα χρώματα και τις μορφές του και να ζήσουμε την τέχνη του με έναν εντελώς νέο τρόπο. Μας φέρνει τόσο κοντά στην ψυχή του καλλιτέχνη που σχεδόν μπορούμε να νιώσουμε τα συναισθήματά του. Το έργο υλοποιήθηκε σε συνεργασία με το Μουσείο Βαν Γκογκ στο Άμστερνταμ και είναι ένα εκπληκτικό παράδειγμα του πώς η τεχνολογία μπορεί να φέρει τη διαχρονική τέχνη πιο κοντά μας. Αν αγαπάτε τη ζωγραφική ή απλά θέλετε να δείτε πώς ένας πίνακας μπορεί να ζωντανέψει, αυτό το animation είναι κάτι που δεν πρέπει να χάσετε.

 

NO BLUE WITHOUT YELLOW – ANIMATION ΒΑΝ ΓΚΟΓΚ

 

Η ταινία διαρκεί μόλις δύο λεπτά, αλλά είναι αρκετή για να μας δείξει όλη την πορεία της ζωής και της δημιουργίας του μεγάλου ζωγράφου. Ξεκινά από την παιδική του ηλικία, ανάμεσα σε φύλλα, δέντρα και αγρούς, αποτυπώνοντας την αγάπη του για τη φύση.

 

Ο Σπείρων στο Ηλιοβασίλεμα – Βίνσεντ Βαν Γκογκ, 1888

 

Αμέσως μετά ένα παράθυρο μας ανοίγει το ταξίδι προς το Παρίσι, όπου τα μάτια του καλλιτέχνη προσαρμόζονται στους νέους χρωματικούς τόνους της πόλης του φωτός, το κόκκινο, το πορτοκαλί, τις σκιές τους.

 

Λεωφόρος Κλισί – Βίνσεντ Βαν Γκογκ, 1887

 

Στην καφετέρια 1888 ένα ντουλάπι μας οδηγεί στην Αρλ της Γαλλίας, όπου κυριαρχούν το κίτρινο, το πράσινο, το τυρκουάζ, το μπλε. Το κίτρινο είναι κυρίαρχο και αποτελεί το συμβολισμό του Βίνσεντ για την ελπίδα.

 

Καφενείο στην Πλατεία τη Νύχτα – Βίνσεντ Βαν Γκογκ, 1888

 

Η κάμερα συνεχίζει μέσα από αυτή την προοπτική, μεταφέροντας τον θεατή στις τελικές εμπειρίες του καλλιτέχνη, στις οποίες τα τοπία γίνονται πιο μπλε και απειλητικά (τα κοράκια, ο έναστρος ουρανός).

 

Σταροχώραφο με κοράκια - Βίνσεντ Βαν Γκογκ, 1890

 

Το πιο εντυπωσιακό όμως είναι ότι η ταινία δεν περιορίζεται μόνο στην ομορφιά των χρωμάτων. Μας δείχνει και την ψυχολογική πλευρά του Βαν Γκογκ: τα μπλε τοπία και τα κοράκια στις τελευταίες του μέρες αποτυπώνουν τη μοναξιά και την ένταση που ένιωθε.

Βίνσεντ Βαν Γκογκ: Μια βασανισμένη ιδιοφυΐα - Σύντομη βιογραφία

 

Η συνάντηση της τεχνολογίας με την τέχνη αποκαλύπτει νέες διαστάσεις της δημιουργικότητας και της ανθρώπινης εμπειρίας. Όταν οι πίνακες του Βαν Γκογκ ζωντανεύουν μέσα από το animation, τα χρώματα και οι μορφές αποκτούν κίνηση και ήχο, και ο θεατής καλείται να βιώσει όχι απλώς το έργο, αλλά την ψυχή πίσω από αυτό. Η τεχνολογία δεν αντικαθιστά την τέχνη· λειτουργεί ως φακός που φωτίζει τις βαθύτερες στρώσεις της, ανοίγοντας δρόμους για νέες ερμηνείες και συναισθηματικές εμπειρίες. Και έτσι ανακύπτει το ερώτημα: όταν η τέχνη μπορεί να ζωντανέψει μέσα από την τεχνολογία, αλλάζει άραγε η ίδια η ουσία της ή απλώς αποκαλύπτεται με νέους τρόπους;

Σχόλια (2)

Χρήστης:Γιάνναρη Μαρία
- από τον χρήστη

Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου 2025 - 1:16 μ.μ.

Πολύ ωραία ερώτηση, Ανατολή. Τώρα πλέον που η τεχνολογία είναι παρούσα σε κάθε μας κίνηση, είναι πράγματι πολύ εύστοχο το ερώτημα. Πιστεύω ότι η τέχνη διατηρεί την αυθεντικότητά της, όμως η τεχνολογία λειτουργεί σαν ένα νέο παράθυρο, που μας δίνει διαφορετικούς τρόπους να την προσεγγίσουμε και να τη βιώσουμε. Δεν την αλλοιώνει, αλλά μας βοηθά να εμβαθύνουμε σε πτυχές που ίσως να μένανε κρυφές στον καμβά. Με αυτόν τον τρόπο η τέχνη αποκτά μια νέα δυναμική, γιατί δεν μένει στατική, αλλά συνομιλεί με την εποχή μας και αγγίζει τους ανθρώπους πιο άμεσα και πιο προσωπικά.
Χρήστης:ΑΡΓΥΡΟΥ ΑΝΑΤΟΛΗ
- από τον χρήστη

Τετάρτη 1 Οκτωβρίου 2025 - 6:25 μ.μ.

Συμφωνώ απόλυτα, Μαρία. Η τεχνολογία, αντί να μειώνει την αυθεντικότητα της τέχνης, μπορεί να γίνει γέφυρα που φέρνει τον θεατή πιο κοντά στο έργο. Μέσα από νέα μέσα, όπως η ψηφιακή απεικόνιση ή η αλληλεπίδραση σε πραγματικό χρόνο, η τέχνη αποκτά πολλαπλές διαστάσεις και προσφέρει εμπειρίες που πριν ήταν αδύνατες. Είναι σαν να ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία της, όπου ο καθένας μπορεί να τη βιώσει με μοναδικό τρόπο.