Μάθημα : ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΕΣ ΑΞΙΕΣ & ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΙΑΤΡΙΚΗ
Κωδικός : MED2135
500800 - Α. Χ. Λάζαρης, Καθηγητής Παθολογικής Ανατομικής - Κ. Καλαχάνης, Δρ Φιλοσοφίας - Μ. Γιάνναρη, M.Ed. - Δρ Ε. Μανού, Κοινωνιολόγος-Εκπαιδευτικός
ΔΥΟ ΕΡΓΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙ ΣΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΜΑΣ, ΣΤΗΝ ΕΝΑΡΚΤΗΡΙΑ ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΤΗΣ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΟΡΧΗΣΤΡΑΣ ΑΘΗΝΩΝ - Παρ. 10 Οκτωβρίου 2025, ώρα 20:30 - ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ
Από τα πιο διάσημα έργα του Λούντβιχ βαν Μπετ(χ)όβεν, η Έβδομη Συμφωνία γράφεται το 1811-12 και είναι γνωστή για τον έντονο ρυθμό, τον χορευτικό της χαρακτήρα και τη δυναμική της. Το δεύτερο μέρος της, διάσημο για το επαναλαμβανόμενο και έντονο ρυθμικό του μοτίβο, έκανε μεγάλη επιτυχία στην πρεμιέρα του έργου και ζητήθηκε να ξαναπαιχτεί για encore. Η φήμη του συνέχισε μέσα στους αιώνες και εξελίχθηκε σε ένα από τα πιο αγαπημένα κομμάτια της συμφωνικής μουσικής.
Άλεξ Τζέντεμαν: Έβδομη Συμφωνία του Μπετ(χ)όβεν: δεύτερο μέρος.
Το Κοντσέρτο για πιάνο αρ. 1 του Γιοχάνες Μπραμς είναι ένα μνημειώδες, συμφωνικό έργο που συνδυάζει την κλασική δομή με τη ρομαντική έκφραση, χαρακτηρίζεται δε, από τη συναισθηματική του δύναμη, τις τεχνικές απαιτήσεις και τον άψογο συνδυασμό σόλο πιάνου και ορχήστρας. Ενώ η έναρξή του είναι φημισμένη για τον εκκωφαντικό και αρμονικό πλούτο της, η γοητεία του κοντσέρτου πηγάζει επίσης από το «απαλό πορτρέτο» του αργού δεύτερου μέρους του και τον λαϊκό χαρακτήρα του φινάλε του (ρόντο). Η ενσωμάτωση του σόλο πιάνου στην ορχήστρα θεωρείται εξαιρετική, με το πιάνο να λειτουργεί συχνά ως ορχηστρικό όργανο και όχι ως ένα φανταχτερό όργανο τεχνικής δεξιοτεχνίας.
Κλοντ Μονέ: Φθινόπωρο στη Ζεφός.
Σχόλια (0)