Μάθημα : Εκκλησιαστική Ιστορία Ελλάδος

Α. Ίδρυση, οργάνωση καί ιστορική εξέλιξη των εκκλησιών του ελλαδικού χώρου από τήν εποχή του ιδρυτού τους Αποστόλου Παύλου μέχρι τήν Ελληνική Επανάσταση (49/50-1821/1827). Ειδικότερα αναλύονται οι πηγές καί οι βοηθητικές επιστήμες της Εκκλησιαστικής Ιστορίας της Ελλάδος, καθώς καί τό περιεχόμενο καί η χρησιμότητα του μαθήματος γιά τή σημερινή αξιολόγηση καί αντικειμενική εκτίμηση της ζωής καί της δράσης της Εκκλησίας της Ελλάδος μέσα στήν ελληνική κοινωνία καί τόν ευρύτερο ορθόδοξο καί χιστιανικό κόσμο.

Β. Εξετάζονται και αναλύονται τά γεγονότα του ιστορικού βίου της Εκκλησίας της Ελλάδος στό ελεύθερο ελληνικό κράτος, ήτοι: α) κατά τή διάρκεια της Ελληνικής Επαναστάσεως, όπου διερευνούνται οι επιπτώσεις της επαναστάσως στόν εκκλησιαστικό χώρο στά πλαίσια της επιδράσεως των ιδεών του Διαφωτισμού καί της επιβολής των πολιτειοκρατικών επιλογών της πολιτικής ηγεσίας, β) κατά τήν εποχή της κυβερνήσεως του Ιωάννου Καποδίστρια (1827-1831) καί μέχρι τήν έλευση του βασιλιά Όθωνα (1831-1833), γ) από τήν πραξικοπηματική "ανακήρυξη" του αυτοκεφάλου της Εκκλησίας της Ελλάδος (1833) μέχρι τήν κανονική χορήγηση του αυτοκεφάλου από τό Οικουμενικό Πατριαρχείο (1850), γ) τά γεγονότα καί οι εκκλησιαστικές επιπτώσεις σχετικά μέ τήν εμφάνιση, εξέλιξη καί τελική διευθέτηση του ζητήματος του εκκλησιαστικού καθεστώτος των Μητροπόλεων των Νέων Χωρών (1912-1928) και δ) η διαμόρφωση της τελικής ταυτότητας της αυτοκέφαλης ορθόδοξης Εκκλησίας της Ελλάδος κατά τη διάρκεια του εικοστού αιώνα μέχρι των ημερών μας.