ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΟ ΘΕΑΤΡΟ

Κατά τη διάρκεια των τελευταίων τριών δεκαετιών υπάρχει ένα αυξανόμενο ενδιαφέρον στις σπουδές και στη μελέτη πάνω στη χρησιμότητα της πρακτικής του θεάτρου σε αντισυμβατικούς  χώρους και καταστάσεις. Πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα απ' όλον τον κόσμο ερευνούν τις δυνατότητες των αντισυμβατικών χρήσεων του θεάτρου, με σκοπό να βοηθήσουν τις κοινότητες και τις κοινωνίες να αναστοχαστούν αυτό που είναι, να εκφραστούν ελεύθερα και να εκφράσουν αυτό που θέλουν να γίνουν.

Το εφαρμοσμένο θέατρο στοχεύει στην προσωπική και συλλογική ανάπτυξη και ενδυνάμωση και στην κοινωνική αλλαγή. Αυτό συμβαίνει μέσα από μεθοδολογικές  πρακτικές, που δεν περιλαμβάνονται στο κυρίαρχο ρεύμα των θεατρικών παραστάσεων και λαμβάνουν χώρα σε ένα μη παραδοσιακό περιβάλλον, όπου ζουν περιθωριοποιημένες κοινότητες. Χαρακτηριστικό του είναι η δημιουργία νέων σημειολογικών όρων που γεννιούνται στις παρυφές της πρακτικής του δράματος.

Η εναλλακτική χρήση του δράματος έχει αναπτυχθεί πολύ γρήγορα, σε πολλές και διαφορετικές κατευθύνσεις: στο πεδίο της θεραπείας, ως εργαλείο αύξησης της συμμετοχικότητας, στην ενδυνάμωση των ικανοτήτων και της αυτοπεποίθησης μιας κοινότητας, ως μέσον εκπαίδευσης, στις φυλακές, καθώς και στις ομάδες επανένταξης, ως αφήγηση με σκοπό την κάθαρση, ως μέσο για τη θεραπεία ατομικών και συλλογικών ψυχολογικών τραυμάτων, στην καλυτέρευση των συνθηκών διαβίωσης, στην επίτευξη ειρήνης μεταξύ κοινοτήτων μετά από έναν πόλεμο.

"Εδώ η τέχνη γίνεται παράγοντας μετασχηματισμού, που τοποθετεί κοινό και συμμετέχοντες σε ευθείς και άμεσες καταστάσεις, όπου μπορούν να γίνουν μάρτυρες, να έρθουν αντιμέτωποι με  πλευρές των δικών τους, ή και άλλων, πράξεων " (Taylor, 2003).

Στα μαθήματα θα παρουσιαστούν και θα αναλυθούν τα είδη, οι θεωρίες και οι πρακτικές του εφαρμοσμένου θεάτρου, η σημασία του χώρου - θέατρο/μη θέατρο - και η μεθοδολογία για την προσέγγιση των μελών της κοινότητας.