Μάθημα : ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ (2020-1)

ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Σκοπός του μαθήματος είναι η εις βάθος μελέτη/διερεύνηση της ιστορίας και κυρίως της αισθητικής τόλμης και καινοτομίας του Πρωτοποριακού Κινηματογράφου (avant-garde) από τη δεκαετία του '20 έως τη σύγχρονη εποχή, τόσο στο επίπεδο της μορφής και ακόμη περισσότερο της δομής του, που επιφέρει το ανήσυχο, δημιουργικό, άλλοτε διαλεκτικό, άλλοτε συνειρμικό/ονειρικό montage το οποίο αποτελεί περισσότερο από ότι σε κάθε άλλη δυναμική τέχνη (όπως για παράδειγμα τη Λογοτεχνία) το οργανικό, πρωταρχικό στοιχείο του Κινηματογράφου!

Μαθησιακοί Στόχοι: Το μάθημα εισάγει στον πρωτοποριακό και πειραματικό κινηματογράφο, μέσα από κομβικές στιγμές τους στη διάρκεια του 20ου αιώνα.  Η ιστορική προσέγγιση συμπληρώνεται με τη θεωρητική, καθώς παρουσιάζονται διαφορετικές ερμηνείες και ορισμοί του φαινομένου της πρωτοπορίας στις οπτικοακουστικές τέχνες, ως προς την υφολογική και την πολιτική του διάσταση. Μελετώνται η ουσιαστική σύνδεση μεταξύ πειραματισμού και καινοτομίας, η διαμεσικότητα, η επικέντρωση στην υλικότητα, ο διάλογος με την τεχνολογία, οι εναλλακτικές μορφές αφήγησης, η αντίθεση στην κυριαρχία του Χόλυγουντ και του θεσμικού κατεστημένου των τεχνών. Ο πρωτοποριακός-πειραματικός κινηματογράφος προσεγγίζονται τόσο ως πηγή έμπνευσης και ανανέωσης για τον σύγχρονο κινηματογράφο, όσο και ως ρίζες των σύγχρονων αναζητήσεων της τέχνης των νέων μέσων. Μεθοδολογική επιλογή του μαθήματος είναι η ενσωμάτωση της διαλογικότητας και της πολυφωνίας.

Όροι που χρησιμοποιούνται και αντιστοιχούν σε πτυχές του πειραματικού κινηματογράφου: avant-garde, πρωτοποριακός, ποιητικός, μη αφηγηματικός, αφηρημένος, dada, κυβιστικός, σουρεαλιστικός, εξπρεσιονιστικός, ιμπρεσιονιστικός, λεττρισμός, underground, δομικός μετρικός, nouvelle vague, διευρυμένος, οπτικοακουστικές εγκαταστάσεις και περιβάλλοντα.